An Orphan's First Love: Love or Revenge

[ 15.2 ] The Wall

Chapter 15.2: The Wall

"May gusto lang akong itanong bago ko sagutin ang tanong mo sa 'kin."

"Ano 'yon?"

"Sa lahat ng babae na pwede, bakit ako? Bakit ako pa ang napili mo?"

"Hindi ko maipaliwanag kung bakit ikaw pero darating ang panahon na maiintindihan mo din. It just has to be you, Steffi."

Napaisip doon si Steffi. Papayag ba siya o hindi? Wala naman mawawala sa kanya kung sakaling um-oo siya, 'di ba? Wala ng natira pa sa kanya kaya kahit anong kuha ang gawin nila, wala na silang makukuha pa sa kanya. Huminga muna siya ng malalim bago siya nagsalita.

"Pumapayag na ako sa gusto mo."

Hindi na nagsalita pa si ZAC at niyakap niya na lang si Steffi. Kahit na ganoon na sila kalapit sa isa't isa ay walang nararamdaman na kahit ano si Steffi sa kanya. Nang kumawala si ZAC sa pagkakayakap sa kanya ay unti-unti nitong inilapit ang mukha sa kanya kaya pilit niyang inilalayo ang mukha niya dito. Habang umaatras siya ng umaatras, patuloy naman itong lumalakad papalapit sa kanya hanggang sa na-corner na siya nito. Lalo pang inilapit ni ZAC ang mukha niya kay Steffi na tipong hahalikan niya ito pero sa totoo lang ay inaasar niya lang ito para malaman ang magiging reaksiyon niya. Nang mapapikit si Steffi ay naglakad na si ZAC paalis doon at sumunod na lang siya.

"Ma'am, may kailangan po ba kayo?" tanong ng isang katulong.

"Pwede niyo po ba akong samahan na mag-ikot ikot dito sa isla ngayon? Gusto ko lang po na makapagpahangin."

"Sige po."

Sabay silang lumabas ng bahay na iyon at naglakad lakad.

"Ate, ano po'ng pangalan niyo?" tanong ni Steffi sa katulong.

"Ako po ba, Ma'am?"

"Ikaw lang naman po ang kasama ko ngayon, eh."

"Lisa po."

"Tatawagin na lang po kita na Ate Lisa, ha? Isa pa, 'wag mo na po akong tawagin na Ma'am. Naiilang po ako, eh. Mas matanda po kayo sa 'kin at bata pa po ako."

"Sorry, Ma'am. Kailangan ko po talaga kayong tawagin na ganoon dahil baka mapagalitan po ako. Sige po, Ate Lisa na lang ang itawag niyo sa 'kin kung 'yon ang gusto niyo."

Nagpatuloy sila sa paglalakad nang matigilan si Steffi sa paglalakad dahil sa sunod na sinabi sa kanya ng katulong.

"Bigla po yata kayong bumait, Ma'am?"

"Ha? Ako po? Ngayon pa lang po ako nakapunta dito at ngayon ko lang kayo nakilala."

"Pasensya na po. Akala ko ikaw 'yong dating dinadala dito ni Sir ZAC."

"Si Monique po ba 'yon?"

"Siya nga po."

"Steffi ang pangalan ko. Ano po ba ang mayroon sa kanya?"

"Alam ko na hindi po maganda na magkwento tungkol sa isang tao lalo na at wala siya pero sasabihin ko na po sa inyo. Hindi maganda ang trato niya sa 'min dito. Palagi niya po kaming sinisigawan pero iba kayo sa kanya. Mabait po kayo."

"Ganun ba? Akala ko pa naman mabait si Monique."

"Sa totoo lang po, mabait siya sa 'min kapag nasa harap lang ni Sir ZAC o kaya ni Sir Zavier pati ang mga kaibigan nila pero kapag wala po sila, nagbabago ang ugali niya."

"Salamat po sa pagkukwento."

Nagpatuloy sila sa paglalakad pero ang isip ni Steffi, hindi nakatuon sa mga bagay sa paligid niya kung hindi sa mga narinig niya tungkol kay Monique.