Chapter 20 - Coconut Head

917 57 103
                                    


전정국
JEON JUNGKOOK

Met een schuldgevoel gevormd binnenin me, kijk ik naar Hyera. Ze heeft haar armen over elkaar heen geslagen voor bescherming.

Het doet me pijn dat ze mij als een bedreiging ziet. Ze weet hoeveel spijt ik wel niet heb voor alles.

"Hyera, het spijt me oké?"

Geen antwoord.

"Ik had echt geen idee dat ik je dit aangedaan heb. Mentaal en fysiek. Als ik jouw pijn kon voelen, dan zou ik gelijk stoppen met alles wat ik fout deed..."

Geen antwoord.

"Ik beloof je dat ik veranderd ben. Ik beloof je dat ik alles zal veranderen. Ik beloof je dat we weer samen zullen komen, echt waar."

Hyera slaat haar ogen neer, naar het donkergekleurde zand. De maan schijnt beeldig op haar gezicht.

"Pinky?"

Mijn lippen sieren gelijk in een glimlach. Ik positioneer mijzelf dichterbij haar en hou teder haar hand vast.

Onze pinkjes haken samen, en ze hebben moeite om los te laten.

"Pinky-promise."

Wanneer we weer oogcontact maken, zie ik dat ze somber glimlacht. Ik geef haar snel een knuffel en een plotse kus op haar lippen.

Ik heb ze zolang niet meer geproefd...

Ze kijkt me in shook aan, maar dat negeer ik.

"Kom, we gaan zwemmen."

~~

"Gad. Ver. Damme."

We stappen met vieze blikken op onze gezichten de mannenkleedkamer binnen. Niemand anders is hier, aangezien het al bijna middernacht is.

Maar toch, mannen blijven mannen als je ziet hoe smerig deze kamer is.

"Oké, ik ga weg, doei." Hyera maakt haar weg al buiten de kleedkamer, maar ze komt niet ver als ik haar pols vastgrijp.

"Na-ah, je blijft hier met mij," zeg ik met een ondeugende glimlach geplakt.

Ze giechelt. Een geluid dat zo betoverend kan klinken. Ik voel mijn hart een slag overslaan.

Het is fijn nu alles wat tussen ons gebeurd is, genegeerd wordt. Kijk hoeveel plezier we nu hebben!

Hand in hand stappen we verder binnen. Het is nat en koud.

Fijn.

"Jungkook, I swear to God, als je niet snel doet, dan ga ik zelf weg."

Ik lach om haar woorden. "Alsof je dat durft."

"Durf jij hier alleen te blijven dan?" Grijnst ze. Haar ondeugende gedrag doet me glimlachen.

"Hyera, als je mij hier nu alleen laat in deze bunker, dan-"

Hyera onderbreekt mijn zin door de kleedkamer uit te rennen. Zonder na te denken, sprint ik achter haar aan.

Hyera laat een hoge squeal los als ze ziet dat ik achter haar aanren, met weinig afstand tussen ons.

Ergens doet dit me weer denken aan jaren geleden, wanneer we voor gym tegen elkaar raceten.

En wanneer Sana haar liet struikelen.

Beide Hyera en ik hebben onze conditie nog, we zijn al vele meters verwijderd van de kleedkamer.

Vanuit mijn ooghoeken zie ik de rotsen weer langs komen. Als ik weer naar mijn vriendin kijk, zie ik haar haar tempo verminderen.

Ze draait enthousiast naar me toe, joggend. In verwarring begin ik ook langzamer te rennen.

"Wie als laatst bij de rotsen is, is een kokosnoot!" Gelijk neemt haar snelheid weer toe, als haar voeten naar de zee toekeert.

Ik blijf lopen.

Kokosnoot...

Smh.

Gedemotiveerd maak ik mijn weg naar de rotsen, waar Hyera gelijk is. Ze springt op en neer in een kinderachtige manier wat me laat giechelen.

"Ben je klaar?"

Hyera haalt een hand door mijn haren heen. "Kokosnootkop!"

Ze is schattig, anders had ik haar-

Dat dacht ik dus niet.

Ik schud snel de gedachte van me af.

What the heck was dat?

"Jungkook?"

Ik glijd snel met m'n ogen naar haar toe.

"Gaat het met je?.. Je bent stil."

Ik glimlach opnieuw. Zet die gedachte uit je hoofd, Jungkook.

"Ik ben oké. Laten we ons omkleden."

•••

A/N: Jeon Jungkookie meter?

Red velvet slays my life. I love them.

Qotc: Wie is jullie bias in Red Velvet?

Shook's answer: MY LIL BEAR SEULGI

Okay, thats all! Heb nog een fijne dag iedereen 💙

Losing You | JJK  ✓Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu