Chapter 2 - Theft

1K 60 43
                                    


Busan

Dagen later

•••

전정국
JEON JUNGKOOK

"Hey, Kook." Jimin komt de kamer binnen. Ik richt mijn blik naar hem toe.

"Oh... Hey, hyung," zeg ik een beetje ongemakkelijk. Snel wend ik mijn blik van hem af om het vervolgens naar een blaadje voor me te richten.

Een luide zucht verlaat Jimin's mond. "That's it?"

Verbaasd kijk ik hem aan.

"Dat is alles wat ik van je krijg? 'Oh, hey hyung'?"

Ik sla mijn handen hard op het bureau. "Wat wil je anders dat ik doe, Jimin?!"

"Weet ik veel!" Hij haalt hulpeloos zijn handen in de lucht. "Ik wil gewoon dat je spijt hebt! Dat je lijdt, dat je haar mist, dat je weer verlangt naar jullie oude herinneringen, maar dan zie ik je gewoon achter je computer zitten! Niks doen! Je zit al-"

"Merk je het niet, Jimin? Ik lijd al! Al twee jaar lang!" De tranen vormen al in mijn ogen.

"Als je al lijdt, waarom doe je er dan in Godsnaam niks aan?! Hier zitten janken gaat niet helpen!"

Ik zucht. Ik wilde dit liever niet aan iemand vertellen maar ik heb Namjoon hyung's schrijfwerken gestolen en in mijn ogen woorden getwist. "Ik... Doe al iets, hyung."

Jimin's ogen vergroten zich een beetje in verbazing. "Oh? Wat dan?"

Ik schuif iets naar achter met mijn stoel, zodat mijn computerscherm te zien is.

SPRING DAY, staat er met koeienletters op het scherm geschreven. Snel laat Jimin zijn ogen langs de woorden glijden.

"Is... Is dit niet Namjoon hyung's tekst voor onze nieuw liedje?" Verward kijkt hij me aan.

Ik zucht, "Ja... Dit is zijn liedje voor I Miss You. Ik heb de titel alleen veranderd naar Spring Day."

Jimin kijkt me vals aan, "Jungkook, dit is van Namjoon-hyung! Hoe heb je het in je hoofd gehaald om zijn werk te stelen en het naar je eigen woorden te twisten!"

"Het is voor Hyera! Ik weet zeker dat-"

"Hyera zal waarschijnlijk gekopieerde werk niet echt waarderen."

"Hoeft ze niet te weten," fluister ik zachtjes in mezelf. Jimin lijkt het niet gehoord te hebben en blijft stil. "Ik heb het toch een beetje veranderd," zeg ik uiteindelijk.

"Alsof dat iets helpt," mompelt Jimin zachtjes.

"Hyung, ik ben van plan om vers voor vers een stukje via post te sturen. Zodat ze ziet in elke zin hoeveel ik haar mis."

Jimin rolt zijn ogen, "Doe alsjeblieft niet zo cheesy ik moet er van kotsen."

Ik hou me stil. Jimin is veranderd de laatste tijd.

Pff, ik ook, wat zeur ik.

"Vraag tenminste om toestemming van hem."

Ik knik, zonder iets anders te zeggen.

"Oh, en beter vindt Hyera dit leuk anders krijg je wat."

Ik slik. Normaal, of nou vroeger, toonde ik nooit respect aan Jimin. Hyung noemen deed ik vaak niet, meestal sloeg ik hem weleens en luisteren deed ik ook niet. Maar sinds ik vreemdgegaan ben en Hyera...

Ik zucht...

Ik mis je zo erg, Hyera... En dat ik ook nooit onze dochter zie... Het is hartbrekend.

Als ik niks verder van mezelf laat horen, staat Jimin zuchtend op en loopt de kamer uit.

Toestemming... Alsof we dit lied ooit gaan uitbrengen.

Als het niet aan haar lag, zou ik je allang al in mijn armen nemen. Zonder haar zou ik naar je gevolgen zijn om je terug te Anemen. Zonder haar was je nog bij me.

Ik knijp mijn ogen dicht.

Dankzij jou krijg ik Hyera nooit meer terug.

Een lichte vibratie van mijn telefoon doet me ernaartoe draaien.

Speaking of the witch.

"Wat wil je?" Zeg ik fel wanneer ik opneem. Een zacht gegiechel verlaat het toestel.

"Niks hoor." Lacht ze door. "Wil je gewoon herinneren dat je moet uitkijken met de stappen die je neemt."

Ik bijt hard op mijn lip.

"Er zitten overal valkuilen."

•••

A/N: Jeon Jungkook meter

Comment en vote! Tot de volgende chapter Shookers!

Losing You | JJK  ✓Where stories live. Discover now