Chapter 10 *Never felt*

454 23 12
                                    

Chapter 10

Louverne’s POV

I’m here today inside the cafeteria with Mika. Oh well, I missed this girl even though we only bond for just like half a day. It’s our lunch so I decided to go with her. She’s shy to be with my barkada.

“So, how’s your second day without class Lou?” She asked.

“Don’t bother asking me Mika, walang magandang nangyari sa araw na yun” sagot ko naman.

“Oh? Wala talaga? As in wala? Di naman siguro pwede yun?”

Napaisip ako. It took me a minute to answer her.

“Ah, meron pala. One name was added to my friend’s list” naalala ko kasi si Harrison Ace.

“Sabi ko na nga ba eh. Sino ba yan?”

“Basta. Di ko pa nga nasasabi sa barkada yun eh. Why don’t you go with us on Saturday sa tambayan?”

“Saan ba?”

“Hmm? Basta sumama ka na lang. Magkita tayo sa labas ng subdivision namin. I’ll pick you up at 8am.”

“Sure!” then sinubo niya ang kanin.

After naming kumain, naglakad-lakad lang kami ni Mika.

“I heard, kasali na si Ace sa barkada niyo?”

“S-si A-ace?”

Dugdug.Dugdug.

Di ko talaga maintindihan eh. Kapag kasama ko siya, siya ang topic o kahit na marinig ko lang name niya, eto na ang reaction ng puso ko. Ang weird kasi eh. Since nagkita kami, dun ko lang naramdaman ‘to pero hindi pa gaano kahalata nung first pero nung nag-usap kami nang matino, nagsimula na ang akas ng tibok ng puso ko. May dapat ba akong katakutan kapag kasama ko siya o kapag maging malapit ako sa kanya?

Kasi kagabi, di ko talaga maintindihan nung kasama ko siya. Yung parang kinakabahan ako pero I feel so comfortable when I’m with him. Ewan! Pero, siya lang laman ng utak ko ngayon since pag-gising ko. What’s happening to me?

My wool-gathering was abruptly interrupted when someone called my name.

“LOUVERNE!” I quested for the voice if where it came from and found Harrison Ace running towards me.

What the hell he think he’s doing? I told him already that we should act as if we’re not friends. I looked at Mikaela and I think she was surprised on what the hell is happening around her.

“Speaking of the handsome devil” she whispered.

“H-harrison” I smiled.

“Look! The Office of the Student Affairs gave me this.” At pinakita niya sa akin ang isang papel.

“What’s that? At mukhang masaya ka?” sabi ko sa kanya na parang naiinis but actually, di ko alam bakit ako nasiyahan nung nakita ko siyang tumatakbo papunta sa amin ni Mika with a big smile on his face.

“Can we talk? Alone?” he uttered. Then I looked at Mika then she smiled.

“It’s okay Lou. I think, that’s very important. See you later!” then umalis na siya.

Tumalikod ako kay Harrison Ace at naglakad. Aware ako na sumusunod siya sa akin. Napdpad kami sa grandstand sa football field. Sakto, walang tao.

“Sorry. Excited lang kasi ako para dito. Gusto ko lang naman na may masabihan. Since hindi ko Makita si Daine.” Explain niya.

Nung sinabi niya yun, parang na-down ako. So parang option lang ako dito, ganun? Well, matalik niyang kaibigan yung pinsan ko eh.

“Ano ba kasi yan?”

LOVE meets HATEWhere stories live. Discover now