Yeniden

27. Bölüm: "Ev"

Eliyle omzuma vurmaya başladı. Ard arda vurunca kollarımı açtım, sinirle sıyrıldı, koltukta otururdu. Ben de gülmeye devam edip doğruldum, yanına oturdum. Dağılmış, kabarmış saçlarını okşayıp yatıştırmaya çalıştım. Elleriyle yüzünü ovuşturmaya başladı.

"Koltukta uyuduk diye böylesin değil mi? Enerji doldu sana, baya iyi hissediyorsun"

"Ahahah olabilir"

"Of ya. Bir insan nasıl uyanırsa günü öyle geçer... Öperek uyandırsana"

"Uyandığımdan beri öpüyorum, sen uyanmadın"

"Neyse... günaydın"

"Öpücük alayım"

"Öpüyormuşsun zaten, yeter sana"

Başımı ona doğru uzattım, yanağımı çevirdim, öpmesini bekledim. Hiç oralı olmadı. Bacağımla bacağını dürttüm.

"Şşştt... hadi"

"Çok güzel bir rüya görüyordum. Böldün, kızgınım"

"Ben uyumadan rüya görmeni sağlıyorum, diğerine ihtiyacın yok"

"Nasıl oluyormuş o? Ben farkında değilim de"

"Yapma ya! Kendini peri masalında gibi hissetmiyor musun yanımdayken?"

"Sen neyi dinledin de ona 'Peri Masalı' dedin Kerem? Hangi masalda prenses böyle uyandırılıyor?"

" Bu sabahtan bahsetmiyorum, genel düşün"

"Hıım... Dün yüzündeki yaraları temizliyordum, eski kız arkadaşınla aynı evde kalıyorum, geçen gün az daha yanıyordum filan... Aynen, tam olarak masalın içindeyim!"

"Başlangıç kısmına takılma. 'They lived happily ever after' sonuçta, bebeğim"

Sonunda inadından vazgeçti, gülmeye başladı ve yanağımdan öptü. Yanaklarını ellerimin arasına aldım, tekrar tekrar yanaklarından öptüm ben de.

"Sen sabah uyanınca çok tatlı oluyorsun"

"Dağılmış oluyorum aslında"

"Bundan öncekileri kaçırdığım için üzgünüm ama bundan sonra tek bir sabahını kaçırmak istemiyorum"

Gülümsemeye devam etti. Yüzüme güzel gülümsemesiyle bakarken elini tuttum.

"Sana kızgın kalamayacağım herhalde"

"İzin vermem"

"Her sabah böyle uyandıracaksan işimiz var ama"

"Belli olmaz. Bakarsın sabaha kadar uyumayız ve seni uyandırmama gerek kalmaz"

Sesimi biraz değiştirdim ve cümle bitince göz kırptım.

"Bir daha koltukta uyumuyoruz"

Zeynep'e imalarda bulunmayı çok seviyorum. Tepkileri acayip tatlı oluyor. Utanarak elini elimden çekti, ayağa kalktı, banyoya doğru ilerledi. Ardından kahkaha attım.

"Ahahaha! Her gün buradayız!"

Keyifle koltuğa uzandım.

-----

Zeynep'in banyodan çıkmasını beklerken üstümü değiştirdim. Sonunda banyodan çıktı ve yanıma geldi.

"Sen de hazırlan, önce kahvaltı yapacağız sonra da spor"

"Spor mu?"

"Evet. Baya formdan düştün. Biraz antrenman yapalım"

"Yaaaa çok güzel olur"