Yeniden Güneşi Beklerken...
23.Bölüm'den sonrası...
-Sadece Zeynep ve Kerem bakışı açısından...
Amacım iki tarafında duygularını görmek,göstermek...
-Hem GB ile iç içe hem de farklı bir senaryo gibi düşünebilirsiniz.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
--------------------------------------------
(Kerem'in Dilinden)
Sabah
Uzun süre Zeynep'in uyanmasını bekledim. Ben uyanalı epey zaman geçti. Ona sarılıp uzanmak çok güzel ama bugün ki planlarım için uyanması gerekiyor. Burnumu saçlarına yaslayıp kokusunu içime çektim tekrar. Kulağına fısıldamaya başladım.
"Zeyneeepp, güzelim uyan"
"Zeyneeep"
Uyanmayınca aklıma eğlenceli bir fikir geldi. Sonucuna katlanmak zorunda kalsam da yapacağım. Dudaklarımı kulağına yaklaştırıp bağırdım.
"ZEYNEP!"
Önce irkildi, korkuyla gözlerini açtı ve bağırdı.
"Aayyy!"
Ona sarılmaya devam edip kahkaha atmaya başladım. Parmağıyla damağını havaya itti. Ateş saçan gözleriyle bana döndü, sinirle yüzüme baktı. Saçları darmadağınık olmuş ve çok sevimli görünüyor.
"Ahaha!"
"Sen gerçek bir odunsun! Ödümü kopardın!"
Kollarımdan kurtulmaya çalıştı ama izin vermedim. Hala itmeye devam ediyor. Burnundan soluyor resmen.
"Günaydın güzelim"
"Bırak ya!"
"Seslendim uyanmadın, ben de biraz eğlenelim diye düşündüm"
"Gerçekten çok eğlendik. Aklım çıktı!"
Dudaklarımı yanağına bastırdım, benden uzaklaşmaya çalışsa da derin bir öpücük kondurdum.
"Ooooohh!"
"Bu ne enerji, canım sabah sabah?! Of Kerem ya"
"Ben çok önce uyandım, ayıldım"
"Kalkıp gitseydin, rahat rahat uyusaydım ben de. Gerçekten korktum"
