Yeniden Güneşi Beklerken...
23.Bölüm'den sonrası...
-Sadece Zeynep ve Kerem bakışı açısından...
Amacım iki tarafında duygularını görmek,göstermek...
-Hem GB ile iç içe hem de farklı bir senaryo gibi düşünebilirsiniz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
------------------------------------------
(Kerem'in Dilinden)
Sırtımdaki ağrı yüzünden uykuyla uyanıklık arası yatağa biraz daha yerleştim. Ben yerleşince yanımda hareketlilik oldu, koluma bir kol sarıldı, boynuma doğru nefesin sokulduğunu hissettim.
Ya ben başka bir yerdeyim ya da yanımda biri var. Asla bu evde biriyle uyanmadım ki ben.
Uyku halinden uzaklaşınca dün gece zihnime doldu. İstemsizce gülümsemeye başladım.
Zeynep.
Yanımdaki Zeynep.
Rüya değilmiş.
Zeynep burada.
Birlikte uyumuşuz... Öyle bir uyku ki, hayatım boyunca uyuduğum en iyi uyku olabilir.
Onu uyandırmadan yataktan kalktım, benden sonra yatağa biraz daha yayıldı. Yastığa dağılan bukleleriyle oynadım biraz, daha fazla yayılmasını sağladım. Onu uyandırmamaya çalışarak yanağından hafifçe öptüm.
Dün gece aklıma geldikçe gülümsüyorum. Her anı mükemmeldi.
Yeni günün de mükemmel geçmesini istiyorum.
O kadar mutluyum ki! Gerçeklik algısını yitirmiş gibiyim.
Son kez saçlarını okşadıktan sonra yavaş yavaş merdivenlerden çıktım. Mutfağa, kahvaltı hazırlamak için girdim.
-------
Pancake yapmak için tezgahın başına geldim. Nurgül mutfağa girdi. Beni görünce şaşırdı tabi.
"Günaydın Nurgül"
"Gü.günaydın Kerem Bey"
"Naber?"
"Teşekkür ederim siz nasılsınız?"
"Teşekkür etmek bir cevap değil.. Halini hatrını sormuştum"
