Lovegame

Chappie 3

Marimba.

De ringtone van de meeste IPhones, die ken je toch wel hé?

Sinds nu haat ik die ringtone, tijd voor verandering dus. Waarom ik ze haat? Wel, dat komt allemaal doordat het afging. 'Dat is toch normaal?' zeg je? Neen, niet als het 4.45uur in de nachts.

Ik herhaal: 4.45uur. s'Nachts.

Uit mijn droom getrokken en wazig rondkijkend in mijn kamer (alsof ik verwachte dat een liveband marimba in mijn kamer aan het spelen was.) had ik na een tijd eindelijk door dat het mijn gsm was. Ik neem snel op, niet oplettend naar mijn scherm want daar was ik nog veel te moe voor.

"Hallo?" Antwoord ik wazig, niet goed wetend waar ik mee bezig ben.

"Elena?" Vraagt een stem druk.

"Uhu?" Antwoord ik moe "Wat is er? Wacht, met wie spreek ik juist?" Zeg ik, al wat meer wakker. Op dat moment was ik zo'n 8% wakker.

"Het is Thomas." Antwoord hij snel.

"Thomas? Waarom bel je?" Vraag ik verward.

Ik voel een stomp in mijn rug en ik draai me boos om "Waarom stomp jij me nu?" Vraag ik me luidop af.

"Je praat in je slaap en je maakt me wakker." Zegt een nog half slapende Lauren.

"Shht, ik ben aan het bellen." Zeg ik, nu al 35% wakker.

"Bellen?" Lacht Lauren "Waarom?" Zegt ze opeens serieus.

Van een moodswing geproken...

"Thomas." Zeg ik gewoon en ik wend meterug tot Thomas."Ja sorry, wat?" Zeg ik.

"Je moet Seth komen halen, die ligt hier zowat... Halfdood." Zegt hij. Geen zorgen, Seth is niet echt halfdood, Seth is gewoon... Zat, en dan lijkt het alsof hij dood is.

Ik lach, "Waarom zou ik hem komen halen?" Vraag ik lachend.

"Wel, Seth is jouw vriendje." Zegt hij en ik hoor hem zelf grijnzen. 'Hoe doe je dat?' Vraag je? Wel, ik heb zo mijn talenten.

"Excuseer. Ik ben niet verantwoordlijk voor Seth!" Zeg ik kortaf "Jouw feest heeft hem zat gezopen, zorg jij maar voor hem." Zeg ik.

En ik wil afleggen maar Thomas begint weer "Dan denk ik dat ik weet wie er heeft verloren." Zegt hij.

Verdorie. Je verliest ook als je je niet echt gedraagt hoe een koppel zou moeten gedragen. Als Seth dit vuil kan spelen, dan kan ik het ook.

"Goed." Zeg ik "Ik kom eraan." Ik druk de 'leg af' knop en kruip uit mijn bed.

"Wat ga je doen?" Vraagt Lauren, nog altijd half slapend.

"Ik ga... Mijn vriendje helpen." Zeg ik lachen terwijl ik mijn uggs aandoe, ja, ik ga gewoon met mijn pyjama -die bestaat uit een t-shirt en een losse pyjamabroek met streepjes- naar Thomas. Vriendjes houden toch van je zoals je bent? Ik trek er nog een vest bovenaan en steek mijn gsm in mijn zakken.

"Ik ben over een kwartiertje terug." Zeg ik, wetend dat ze dat toch niet gaat merken omdat ze zo meteen terug in dromenland ligt.

"Hmm." Is al dat ze zegt en dan begint ze weer te snurken, ze mag blij zijn dat ze mijn beste vriendin is anders had ik haar al lang uit bed geschopt.

Ik loop de trap af, dan de deur uit en loop dan de richting uit naar Thomas, een paar minuten later bel ik aan bij hem.

"Lena!" Roept Thomas uit die me in een knuffel trekt die ik hem niet terug geef.

"Je verdient geen knuffel Thomas." zeg ik als ik hem van me af duw wat me een verbaasde blik van hem oplevert.

"Wat heb ik nu weer gedaan?" Zegt hij lachend.