Lovegame

Chappie 2

"Neenee, sorry. Met iedereen! Maar niet met... Hém." Zeg ik met een vuile blik op Seth."Sorry, regeld zijn regels." Zegt Joyce met een knipoog. En ik weet welke regel ze bedoelt: je mag niets weigeren.

Het wordt stil in de kamer. Ook al is iedereen zat, iedereen weet dat 'lovegame' niet het leukste spel is als je het met iemand doet die je écht niet moet, en ik denk dat iedereen in de kamer zowat wel weet dat ik Seth écht niet moet hebben!

Voor het geval je het niet kent, ik zal 'the lovegame' even uitleggen. Kort gezegd is het eigenlijk, met twee zich als een koppel gedragen dus, elkaars hand vasthouden, kusjes geven, wandelingetjes maken, op dates gaan,... En wie het eerst verliefd wordt; verliest.

Ik keek Joyce dood in de ogen aan en dan zag ik dat iedereen oftwewel naar mij keek, oftwel naar Seth, en Seth naar mij. En tot mijn volle verbazing begon hij arrogant te grijnzen naar mij en gaf hij een knipoog; het spel is van start gegaan.

***

"Hey." Fluistert plots iemand zacht in mijn oor en ik kijk naar de kant vanwaar het komt. Teleurgesteld ontmoet ik Seth zijn gezicht.

"Wat wil je." Zeg ik kortaf.

"Nu, dat is niet zo lief, Elena." Zegt hij met een knipoog.

Het is lang geleden dat ik mijn naam uit zijn mond heb gehoord. Natuurlijk, heb ik zijn stem gehoord van in de les enzo maar mijn naam, dat is lang geleden.

Ik negeer Seth en begin een doodleuk gesprek met Stacey, die aan mijn andere kant zit. "Ga je je vriendje zomaar negeren?" Gaat Seth persterig verder.

"Sorry, ik heb geen vriendje, en als ik er een zou hebben dan zou jij het al zéker niet zijn." Antwoord ik kortaf.

"Doet pijn." Zegt hij fake als hij zijn hand op zijn hart legt en faked zijn gebroken hart.

"Kijk Elena, nu heb ik een gebroken hart, net als jou toen ik Marie leuker vondt." Lacht hij doodleuk. Kon hij maar doodvallen.

"Och, Marie verdiende je en jij haar, ik daar in tegen, verdien beter dan jou." Zeg ik kortaf, in de hoop het gesprek te beindigen.

"Auwtch." Zegt hij, weer met zijn hand op zijn hart en ik draai mijn ogen, weer naar Stacey kijkend en ik ga verder met mijn gesprek.

"Bang dat je verliefd op me wordt en verliest?" Daagt Seth uit.

Nu was het genoeg. Ik draai me om en kijk Seth aan.

"Weetje, ik speel het spel. Je gaat eraan, kijk maar uit voor je gebroken hart." Zeg ik en geef hem een knipoog en hij kijkt me uitdagend aan.

"It's on." Fluistert hij.

***

"Weet je wat ik altijd zo mooi aan je vond?" Vraagt Seth, die duidelijk erg zat is, aan mij, die duidelijk niet zat is maar dit als een uitdaging zie.

"Wat?" Zeg ik op een ongeïntresseerde toon.

"Jouw ogen." Zegt hij en hij zit recht en kijkt meteen diep in mijn ogen. "Jouw ogen zijn waarschijnlijk je mooiste deel van je lichaam, buiten je benen. Jij hebt prachtbenen." Ik lach op zijn commentaar, ik weet dat hij aan het spelen is, hij is toch zat.

"Niet lachen, ik meen het." Zegt hij doodserieus, nu ja, zo doodserieus iemand die zat is kan zijn dan toch.

"Bewijs het." Zeg ik lachend. Hij slikt en kijkt me dan aan.

"Goed." Zegt hij en hij begint me meteen te kussen.

Niet gewoon een kus op de mond neenee, kussen. Mijn eerste reactie zou zijn 'Seth van mij af duwen' maar aangezien hier nog vrij veel mensen zaten die afwisten van het spel, plus ik Seth een gebroken hart wou geven op het einde van het spel, deed ik vrolijk mee, zonder gevoel natuurlijk.