Official [Completed] (Zawgyi + Unicode)

Part 8

Baek pov

📲📲📲
စားပြဲေပၚက အဆက္မျပတ္ျမည္ေနတဲ့ ဖုန္းေလးကိုၾကည့္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပီ...
သူေခၚေနမွန္းသိေပမယ့္ ခုခ်ိန္မွာ ဖုန္းကိုင္ခ်င္စိတ္မ႐ွိ....
သူေျဖ႐ွင္းေလမလား....
ေတာင္းပန္ေလမလား....
ကြၽန္ေတာ္ကို ေခ်ာ့ေလမလား....
ဒါမွမဟုတ္........
ကြၽန္ေတာ္ကို ျဖတ္ေလမလား.....

သူဘယ္လိုေျပာလာမလဲကြၽန္ေတာ္မသိ ခုခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္သိတာ အရမ္းဝမ္းနည္းမိတယ္ဆိုတာပဲ....
သူေ႐ွ႕မွာ ျဖစ္သြားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕နာက်င္မႈက သူဂ႐ုစိုက္စရာမလိုသည္ထိ ကြၽန္ေတာ္ဟာ သူ႔အတြက္အေရးမပါဘူးလား.....

အရာရာကို သူ႔စိ္တ္ႀကိဳက္ထားမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားပီး သူ႔ဂ႐ုစိုက္မႈ မရလို္႔ ဝမ္းနည္းမိတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ မုန္းရမလား.....
ကြၽန္ေတာ္ကို မခ်စ္တဲ့ သူ႔ကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးပီး မုန္းေမ့လိုက္ရမလား.....
ဘယ္လမ္းကိုပဲ ေရြးေရြးနာက်င္ရမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပါပဲေလ.....

ဆယ္ခါေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ျမည္ပီးတဲ့ ေနာက္မွာ ရပ္သြားတဲ့ ဖုန္းေလး....
ေျသာ္ သူဆိုသည္မွာ ကြၽန္ေတာ္ဖုန္းကိုင္သည္ထိ ေခၚမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္မထားဘူးပဲ....
ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ စိ္တ္ဆိုးမႈ ေဒါသထြက္မႈ ကသူ႔အတြက္ဘာမွ မဟုတ္ဘူးပဲ....
ေနာက္ဆံုး ဝမ္းနည္းမႈရဲ႕ ထြက္ေပါက္အေနနဲ႔ မ်က္ရည္က်ကာ အားရပါးရငိုမိတယ္....

" အာ .....ဝါး''
စားပြဲေပၚမွာ ေမွာက္လ်က္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ပဲ..
ေဆးေသာက္ထားတဲ့ အ႐ွိန္ေရာ ငိုထားတဲ့အ႐ွိန္ေရာေၾကာင့္ စားပြဲေပၚမွာ ေမွာက္လ်က္ပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာထင္တယ္....
ဗိုက္ဆာလိုက္တာ.....
နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ 10:15pm အိမ္မွာ႐ွိတာပဲစားလိုက္ေတာ့မယ္....
ညေနထဲက ဘာမွမစားရေသးေတာ့ ဗိုက္ကေတာ္ေတာ္ဆာေနပီ....

ေျခေထာက္ကေဆးလိမ္းထားလို႔ နည္းနည္းသက္သာေပမယ့္ လမ္းေလ်ွာက္လိုက္တိုင္းနာေနတုန္းပဲ.....
ဟင္း....
ခုမွအိမ္မွာလည္းဘာမွမ႐ွိ...
ဗိုက္ကလည္း အရမ္းဆာေနပီမို႔ လမ္းထိပ္က 24hr mart ေလးကပဲ ေခါက္ဆြဲဝယ္ပီးျပဳတ္စားေတာ့မယ္....

ျခံတံခါးပိတ္ေနတုန္း...
ေနာက္ကေန ကြၽန္ေတာ့လက္ကို ေဆာင့္ဆြဲခံလိုက္ရပီး...ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ....
ေျခေထာက္ကနာေနတာရယ္ သူကိုမၾကည္တာရယ္ ေဒါသေတာ္ေတာ္ထြက္သြားတယ္.....