Mint Academy: The school for intelligent

Mint Academy ▒ Chapter eighty five

Hello guys since hindi na ako makapag update pa ng isang chapter sinama ko na sya dito sa chapter na to at gusto kong sabihin na TAPOS NA ANG BOOK ONE! yes book 1 to! Kung may tanong pa kayo icomment nyo lang dito at sasagutin ko kayo. Pasensya na kailangan kong putulin ang story dahil sa haba di ata tinanggap ni wattpad hahahaha.

Salamat sa mga sumuporta sana pati book 2 support nyo rin!
.
.
.
.
.
.

This is a joke. Heck.

Enjoy reading...

✴Burning✴

Halos madurog ang puso ko dahil sa narinig naming pagsabog nang makarating kami sa van. Kitang kita namin kung paano magkaroon ng apoy mula sa kinaroonan namin kanina at ramdam din namin ang pagyanig ng lupa.

Kuya Mj...

Walang tigil na nagsituluan ang luha ko at pinilit lang ako nila Marvin na pumasok sa van. Wala akong imik habang nagdadrive si Mark at tumingin ulit ako sa labas. Niisang apoy walang nakikita dito sa labas ng black forest pero sa loob napakalaking apoy.

"Tahan na." Hindi ko pinansin si Marvin at sumandal lang ako sa kanya "Sa tingin ko kahit na magawa man nila Kuya Mj ang kailangan nilang gawin di pa rin sila makakaligtas sa organization."

"Tama si kuya, Kesia." Dinig ko namang sabi ni Jullia at nag nod lang ako.

"At least ligtas sila tita. Tara na uwi na tayo." Walang nagsalita matapos sabihin yun ni Kass.

Ramdam na ramdam ko ang bigat ng buong van at nakita ko na pasulyap sulyap sa akin si kuya Ron pero di ko sya pinansin hanggang sa mapabuntong hininga sya at magsalita.

"Nakakuha kami ng isang tauhan ng black organization and as much as possible kailangan namin syang bantayan at kapag nakakuha kami ng information tungkol sa nangyaring ito sasabihan ko na lang kayo." Nag nod na lang ako at di ko alam kung ganun din ang ginawa ng iba.

And once again natahimik na naman kami at ilang sigundo lang nang may tumawag kay kuya Ron

"WHAT?!" napatingin ako sa kanya at nakita ko sa gilid ng mata ko na napatingin din si Marvin. "F*CK! BAKIT NYO HINAYAAN?!.... ANO?!"

Bigla namang bumundol ang kaba sa dibdib ko. What is it? Nakita kong naiinis na binaba ni kuya Ron ang phone nya at saka tumingin sa amin.

"Bad news." Pagsabi pa lang nya nun ay agad na nagsitaasan ang dugo ko at konting init na lang kukulo na.

"Ano po yun?!" Tanong ni Ange, kilala ko naman sila kahit sa boses lang.

"May nagpasabog ng kotse na sinasakyan ng lalaking nakuha namin at mukhang ayaw talaga nila na may makuha tayong information sa kanila."

Huminga ako ng malalim para pakalmahin ang sarili ko. Oh my goodness! This is the first time na parang gusto kong manakit! Kahit na pilitin ko di ko na mapigilan ang pag iyak.

"I'm sorry, Kesia." Mahinang sabi ni kuya Ron at nag nod naman ako, ramdam ko naman na sincere sya.

***