Soulless (afgeschreven)

Hoofdstuk 2.4

Maar ook toen zocht ze haar troost in diverse uitvluchten.

Er heerste een griep misschien was hij ziek aan het worden.

Kaela's vermoedde werd door hem persoonlijk die opkomende vrijdag bevestigd toen hij haar belde en mee deelde dat hij niet zou kunnen komen omdat hij ziek was.

Haar voorstel om naar Londen te rijden en verpleegster voor hem te spelen had hij onmiddellijk van tafel geveegd.

Met de melding dat hij haar niet wou aansteken en ze lol moest hebben met haar vrienden.

Tenslotte zat ze op de uni en was dat volgens hem de enige gezonde manier hoe een twintig jarige vrouw haar weekenden moest doorbrengen.

Ze had gelachen en zijn raad opgevolgd door met haar vrienden uit te gaan maar zijn gedrag ging de weken erna van kwaad naar erger.

Hun telefonische gesprekken gingen van om de twee uur per dag na drie keer per week.

Elke weekend werd opeens elke tweede weekend en elke tweede weekend was elke derde weekend geworden toen ze drie maanden later het nieuwe jaar binnen traden.

Ze wist dat er iets mis was.

Niet alleen hadden ze meer dan drie maanden geen seks meer gehad maar zelfs een begroetings-kus op de lippen begon een uitdaging te worden.

Ze miste hem ongelofelijk en dit terwijl ze hem sprak en hij naast haar in slaap viel.

Maar zijn koude houding, zijn emotieloze blikken gaven Kaela het gevoel dat het een onbekende was die in haar bed lag en niet de man van wie ze hield.

De onzekerheid over zichzelf en hun relatie groeide met elke dag dat voorbij ging uit tot paniek.

Paniek die zo diep zat dat ze vlak voor nieuwjaar er voor koos de confrontatie met hem aan te gaan en hem recht in het gezicht de vraag te stellen die haar het meeste angst aanjoeg.

Dan zichzelf nog verder te kwellen met de vraag of hij iemand anders had.

Want ze kon zich geen andere reden voortellen waarom een gezonde bijna zesentwintigjarige man vier maanden lang zonder seks zou gaan.

Hij was woest en zij blij dat ze eindelijk voor een scheur in die emotieloze masker had kunnen zorgen dat hij in de laatste maanden droeg.

"Wat is dat nu weer voor absurde idee?

Ik ga niet vreemd!"

"Absurde idee?

We hebben sinds we samen naar de Canarische eilanden zijn gegaan geen seks meer gehad hoe zo absurd?"

Hij had haar woorden weggewoven voordat hij van de zetel was opgestaan en zijn jas had genomen.

"Elias!"

Ze greep zijn bovenarm en draaide hem naar zich toe nog voordat hij de kans kreeg om de deur uit te lopen en zei nu smekend: "Praat met me. Zeg me wat er aan de hand is.

Je komt nu al maanden naar me toe en op knuffelen na doen we niks."

Ze zag hoe de ijzige kilte weer intrek in zijn ogen had genomen voordat hij afwijzend zei: "Doe niet zo raar.

Dus ik mag je niet komen bezoeken tenzij we seks met elkaar hebben wil je dat daarmee zeggen?"

De manier hoe hij het formuleerde maakte dat ze zich laag voelde.

Alsof ze om iets vroeg waar ze geen recht op had: "Nee, dat bedoelde ik niet..."

"Dan wat?

Ik mag langs komen als ik seks wil maar niet als ik tijd met je wil doorbrengen is dat het?"