"My Half/Brother Is My Ex/boyfriend"

chapter 7

Jovanni. . .

Nag-aalangan pa akong dumulog sa lamesa dahil sa nangyare samin ni dad kagabi! Pakiramdam ko kasi ay wala akong mukhang mahaharap sa kanya matapos kong malaman ang totoo although hindi ko pa naman ito na co-confirm mismo kay mommy pero I know my dad na hindi siya mapag-gawa ng kwento!

"oh apo mabuti at makakasabay ka namin sa umagahan! Halika na at maupo ka!" si granny! Agad naman akong umupo at mag kaharap kami ngayon habang si daddy naman ay nasa gitna nakaupo!

Tahimik lang akong kumain dahil hindi ko alam ang aking sasabihin! Nalunok ko na ata ang dila ko mula kagabi!

"Gordon akala ko ay dadalin mo dito si Marie kagabi? Nasasabik na akong makilala siya!" pag bubukas ng usapan ni granny!

"pasensya na mah pero tsaka nalang sigur--

"tonight" singit ko na ikinatigil ni daddy! "send her here tonight, gusto ko nadin siyang makilala" dagdag ko pa!

Matagal bago naka react si daddy.

"are you serious?" si dad.

"I know na hindi ako kapani-paniwala pero I really mean it" wika ko pa. "Im ready to face her and accept her" dagdag ko pa!

Hindi ko inasahan ang sumunod na ginawa ni daddy! Tumayo siya at niyakap ako!

"thanks son! Hindi ka mag sisisi na pinag-bigyan mo ako" emosyonal na wika ni daddy!

"oh siya tama na yan! Masamang pinag hihintay ang pag kain!" singit ni granny!

Kaya naman masaya naming pinag patuloy ang pag kain! At matapos naming kumain ay nag paalam muna ako para puntahan si mommy!

Siya lang ang makakapag linaw ng lahat ng katanungang gumugulo sa isip ko ngayon!

"sino si---Jovanni anak ikaw ba yan?!" gulat at maluha-luhang wika ni mommy ng makapunta ako sa apartment na tinutuluyan niya!
"anak halika pasok! Pasensya na kung magulo ang bahay! Di ka man lang kasi nag pasabi na pupunta ka hindi man lang kita napag luto!" salaysay pa nito!

Tahimik lang akong nag masid sa loob at hindi ko lubos maisip kung bakit nakuha niyang tumira sa masikip at magulong bahay na ito!

Gusto kong maawa sa kanya lalo pa at kitang-kita ko ang pinayat niya kaysa noong nag sasama pa sila ni daddy!

"anak gusto mo ba ng maiinom--

"okay lang po ako mom! May sadya lamang po ako kaya nandito ako!''
Singit ko!

"ano yun anak?" tanong nito!

"hmm ano po bang dahilan at nag hiwalay kayo ni daddy?" diretsong tanong ko sa kanya!

Nakita ko naman na bahagya siyang nagulat at hindi mapakali!

"a-anak wag nalang nating pag usapan ang tungkol diyan. Matagal na yun kaya limutin nalang nati--

"limutin? Parang yan ang hindi ko nagawa! Alam niyo po ba na kinamuhian ko si daddy dahil sa nangyare sa inyo? Pero bakit parang hindi siya ang dapat kong kamuhian dito? Umamin nga kayo mommy...sino talagang mali sa inyo ni daddy?" tuloy tuloy na wika ko na ikinabigla niya!

"so-sorry anak! Sorry! Hindi ko sinasadya na mag kamali! Oo inaamin ko na ako ang nag kamali samin ng daddy mo at nais kong humingi sayo ng tawad lalo na kay Gordon! Ng dahil sakin ay nasira ang pamilya natin kaya patawad anak!" umiiyak ng sumamo nito!

Wala akong nagawa kundi mag pigil ng luha! Tumayo ako at nag iwan ng huling salita sa kanya.

"nakuha ko na po ang aking kaylangan, pasensya na po sa abala" sabay talikod ko!

Nadinig ko pa ang kanyang pag tawag ngunit hindi ko na siya nilingon pa!