Teach Me || Jikook [completed]

02. Hot.

"Γύρισε ο αγαπημένος μου αδερφουλης;"

Μου είπε ενώ αφησα την γεμάτη με βιβλία τσάντα μου και τον κοίταξα καχύποπτα.

"Τι θέλεις;"

Για να κάνει έτσι, σίγουρα κάποιος λόγος θα υπάρχει.

"Μια τόση δα χαρούλα μωρέ."

Αφού προετοιμαστηκα ψυχολογικά του έκανα νόημα να συνεχίσει.

"Να, κάτι φιλοι απο το Busan ήρθαν εδώ και θα έλεγα μήπως βρε παιδί μου.."

"Όχι πάλι Hoseok, σε παρακαλώ, θυμάσαι τι είχε γίνει την προηγούμενη φορά."

Γκρινιαξα.

"Σε παρακαλώ μην μου το θυμίζεις αυτό."

Μου είπε αφού η έκφραση του άλλαξε σε σοβαρή.

"Είναι μέχρι να βρουν σπίτι. Θέλεις να τους παρατήσω στο δρόμο;"

Δεν το πιστεύω αυτό που ζω, θα με κάνει να έχω τύψεις αν του πω όχι.

"Καλά. Αλλά το πολύ για δύο εβδομάδες. Δεν δέχομαι παζάρια."

Του είπα απότομα.

Εκείνος χαμογέλασε και με αγκάλιασε σφιχτά.

"Σε ευχαριστώ Kookie~"

Ποτέ θα μεγαλώσει αυτό το παιδί. Είκοσι τρία έχει πάει και ακόμα κάνει λες και είναι πέντε.

"Έλα έλα ενταξει."

Του είπα και τον εδιωξα απο πάνω μου.

"Και για πες μου, ποτέ έρχονται αυτοί οι φίλοι;"

Ρώτησα από περιέργεια.

"Σήμερα το βράδυ."

"ΤΙ;"

Κοίταξα το σπίτι και άφησα ένα αναστεναγμό.

Ποτέ θα προλάβω να καθαρίσω μου λέτε;

Έχουμε αρκετά μεγάλο σπίτι και σίγουρα θα χρειαστώ βοήθεια.

Το γεγονός ότι ο πατέρας μας έχει πεθάνει αφήνοντας μας μια τεράστια περιουσία και η μητέρα μας πλέον είναι πολυασχολη με την καινούρια της οικογένεια δεν είναι και ότι καλύτερο.

Για αυτό μετακομίσαμε, ήθελε να ζήσουμε όλοι μαζί. Αναγκάστηκα ακόμα να αλλάξω και σχολείο.

"Βοηθά με."

Του είπα βαριεστημένα και πήγα στο μπάνιο για να πάρω τη σκούπα και το φαρασι.

[...]

Έφαγα ακόμη μια κουταλιά από την σούπα που έφτιαξα και έριξα ακόμα λίγο παραπάνω αλάτι.