The Four Casanova's Badboy And Me

Chapter 19: Childhood Bestfriends

A/N: sorry slow updste pero hintay lang kayo and also short UD for todau. Haha may project pa kasi kaming gagawin kaya magu-update muna ako ngayon. Sa mga typos sorry sa mga wrong grammar pasensiya na hindi ako professional na author hindi katulad ng mga idol niyong author. I'm not good in english kaya ganun haha and last but not the least sa mga mura I'm very sorry po. Yun lang po sana maintindihan niyo. :)

Third Person POV:

Sabay na lumabas sa national bookstore ang magkaibigan, hindi nila alam na may sumusunod sa kanila. Malapit na sila sa isang restaurant na kakainan ng biglang magtilian ang mga kababaihan. Hindi nila yun pinapansin pero palapit ng palapit ang ingay sa kanila. Sa inis ng magkaibihan ay napaharap ito ngunit parang animo'y nakakakita ng multo sa itsura.

Colleen POV:

S-siya ba talaga toh? S-siya ba talaga itong nasa harapan ko? Ang talaga na naming hindi nagkikita. At kung hindi ako nagkakamali mga bata pa kami nun.

"Yheng?" Siya nga! Tinawag niya ko sa nickname ko na sila lang ang nakakaalam.

"Jie" tawag ko sa kaniya. Siya nga talaga toh. Parehas lang sa mukha niya nung mga bata pa kami. "Ano ba jie? Ang bagal mo! Wag mong sabihin na nakikipag-flirt ka na naman. Male-late na tayo sa taping. Alam mo ba yun hah!" Sigaw ng isang babae sa likod niya. "Pwede iyang tumahimik ka muna. Kausap ko s--" i-iyang? Kasama niya si iyang? Small world nga naman oh.

"Bahala ka, late na tayo at mapapagalitan pa tayo ni manager kasi late na naman tayo" inis na sabi sa kaniya ni iyang na nasa likod niya lang at hindi nagpapakita sa amin. Pero paano nga pala ako nakilala ni Jie sa itsura kong toh?

"Faith?" Bigla akong napaharap kay FJ na nakasiksik ang mukha sa likod ko. Paano niya nakilala si FJ eh hindi ko pa naman napapakilala sa kanila eh. "Faith ako toh si Kenji" pagpapakilala niya.

Yeah siya si Kenji Cruz ang childhood bestfriend ko nung nasa korea pa kami, doon kasi ako nag-aral ng grade school then sa japan naman ng highschool pero nung 3rd year na ako lumipat na kami dito. Actually dalawa sila ni iyang eh. Bianca Montella ang bestfriend sister ko ever since. Siya yung hero ko noon kasi sumunod siya sa akin sa japan si jie kasi hindi na nakasunod kasi nagkasakit si tita Joanne.

"Ah.. Colleen kilala mo sila?" Pabulong na tanong ni FJ sa akin na nakasiksik pa rin ang mukha sa likod ko. "Oo, sila yung childhood bestfriend ko sa korea nung grade school pa ako" sabi ko sa kaniya. Tumango-tango naman siya. May narinig pa akong mga nagbubulungan.

"Omygod! Ang suwerte ni ate. Tapos may mga tawagan pa sila."

"Magkakilala sila? Hindi halata kasi ang panget ni ateng naka-salamin."

"Hindi kaya. For sure maganda siya nakatago lang. Siguro kapag nag-ayos siya gaganda siya at lalabas yun"

"Ewan ko sa inyo" grabe naman sila. Sikat pala silang dalawa ni iyan? Hindi ako nainform!

"Pwede ba kenji. Lumakad ka na at male-late na tay--" naputol yun sasabihin niya ng iharap niya ko kay iyang.. Nanlaki mata ko kasi dati ang taba pa niya tapos ngayon? Gwadd.. Ang sexy na niya. "At sino naman toh? One of your flirts kaya ayaw mo pa lumakad. Hala sige! Lakad" napaka-amazona pa din ni iyang. Well, parehas lang din kami. "Pwede ba Bianca makinig ka muna ok?" Inis soyang humarap sa akin at tinarayan ako. Aba! Ganito pala toh sa mga flirts ni keji eh. Hindi ko siya masisi dahil siguro nasanay siyang laging nasa kaniya atensyon ni kenji ever since kahit ako nung mga bata pa kami.

"Did you remember yheng? Yung childhood bestfriend natin na halos magpakamatay ka na ng malaman mong umalis na sila at lumipad patungo dito sa pilipinas?" Tanong sa kaniya ni kenji. Bigla na naman siyang umirap. Taray niya talaga. "Yeah. At anong connect nun sa pinaguusapan natin about dyan sa one of your flirt?" Huminga na lang ako ng malim. "Pwedeba iyang? Wag mo ko tarayan, naku!!" Sabi ko sa kaniya. Napatingin naman siya sa akin ng gulat na gulat. "H-how did you know my nickname?" Gulat pa rin na sabi niya. "Because...." Nag-stop muna ako at tumingin kay kenji para sabihin na siya na yung magsabi. "Because she is Yheng. Your one and only true bestfriend na halos ikamatay mo ng malaman mong umalis sila para lang pumunta dito sa pilipinas" sabi sa kaniya ni kenji ng nakangiti. "At paano mo naman nasabi na siya si Yheng-yheng ko? Huh?!" Napatawa na lang ako at lumapit sa kaniya para sana yakapin ng lumayo siya. "Don't touch me. Hindi mo ko mahahawakan hangga't wala ka pang binibigay na ibedensya na ikaw nga ang yheng-yheng ko"

"Ok then. Ako lang naman ang nabubully palagi nung nasa japan pa tayo. Ikaw lang naman ang food monster sa ating tatlo nung mga bata pa tayo. Ikaw lang naman ang nakaubos ng isang box ng pizza na dala-dala ni daddy para sana sa meryenda natin ng inubos mo. At ang nagiisang chubby baby ko noon" sabi ko sa kaniya. Nanlaki yung mga mata niya. "B-baka naman sinabi lang sayo ni kenji yun" sabi niya. "Hello? Wala kaya siyang alam sa nangyayari sa atin nung nasa japan pa tayo kasi  nga diba? Nagkasakit si tita joanne. At nung time na papunta na tayo sa room dahil may klase pa tayo eh nabugbog ako ng impaktita at yun! Inatake ako ng hika" sabi ko sa kaniya. Bigla siyang napayakap sa akin. I miss my chubby baby. "Ang laki ng pinagbago mo" bulong ko sa kaniya dahil nakayakap pa din siya sa akin. "Ikaw din. Iba na itsura mo kaya siguro kaya hindi kita nakilala" sabi niya ng may maramdaman akong basa sa balikat ko. Umiiyak na naman ang baby ko. Siya kasi ang pinaka-bata sa amin pero pinaka-mataray. Bianca is only 15 or 16 years old, I guess?

"Tama na yan. Yheng sumama ka na sa amin sa taping, I think magugulat ka sa makikita mo" sabi ni kanji sa amin kaya humiwalay na nga si iyang sa akin sa pagkakayap niya. Umiiyak nga siya. Hayyy how I miss my chubby baby. Namimiss ko yung pagka-chubby niya. "Alam mo yheng-yheng. Halos magpakamatay ako nung nalaman kong aalis ka kasi dito na kayo titira sa pilipinas. Ilang beses akong naconfine sa ospital dahil nga nagpapakamatay ako, kasi akala ko kapag nagpakamatay ako baka bumalik ka but hindi pala. But look you are just infront of me smiling" sabi nya. Hindi niya ko tinatawag ng atae dahil nasanay na kami by nicknames ang tawagan walang kuya-kuya walang ate-ate. Kenji is the oldest. 18 na siya at legal na. 1 year tanda nya kaya for sure 18 na siya. "Ilang taon ka na nga ulit iyang?" Tanong ko sa kaniya. "15" sagot niya. Tumango na lang ako at pumasok na sa pagte-tapingan nila.

Bigla kong naalala may itatanong pa nga pala ako kay FJ. "Faith?" Tawag ko sa kaniya. "Magkakilala kayo ni Kenji?" Tanong ko sa kaniya. "Oo, h-he is m-my ex" sagot niya. Nagulat talaga ako. I can't believe it! Pero bakit hindi siya kilala ni iyang? "At kaya hindi rin ako kilala niyang chubby baby mo eh kasi nasa korea siya nung mga time na sinagot ko si ken hanggang breakup namin, pero kilala ko siya dahil nakukuwento siya sa akin ni ken" napatango na lang ako. Small world nga naman talaga oh!

"Manager, si yheng-yheng" napatingin naman ako sa tinawag niya manager. Napatingin naman ako doon at nagulat.

Namiss ko talaga sila.. Lalo na siya...