see you on the other side

Σωτήρης

Μόλις τελείωσα την προπόνηση με την Νεφέλη, σήμερα το πήγαμε χαλαρά γιατί είχε χτυπήσει. Περπαταμε μαζί προς το σπίτι ήρεμα χωρις να μιλάμε καθόλου.

Δεν είναι και πολύ καλά απ' ότι κατάλαβα και δεν ξέρω τι έγινε με τον Αντρέα, δεν τους αντέχω άλλο αυτούς τους δύο. Αποφάσισα πως θα του μιλήσω για να δω τι γίνεται σήμερα το βράδυ.

Μόλις φτάνουμε σπίτι πηγαίνουμε ο καθένας στο δωμάτιο του. Εγώ ετοιμάζομαι για μπω για μπάνιο, περνώ τα ρούχα μου και κατευθυνομαι προς το μπάνιο. Μετά από αυτό θα πάω να βρω τον Αντρέα.

Στέλιος

"Είσαι σίγουρος πως όλα πάνε καλά;" ρωτάει ανυσηχη.

"Ναι, όλα είναι μια χαρά, δεν καταλαβαίνω όμως γιατί αγχώνεσαι τοσο;"

"Νομίζω πως ξέρεις γιατι" απαντάει επιθετικά.

"Ότι πεις , μην αγχώνεσαι ξέρω τι κανω"

"Το ελπίζω " λέει και μου το κλείνει.

Μετά εγώ φταίω που θυμωνω.

Λέω να πάρω τηλέφωνο την Νεφέλη για να βγούμε, μάλλον θα πάμε σε κάνα μπαράκι αν θέλει.

Μόλις την καλώ χτυπάει κάπου στις τρεις φορές και το σηκώνει

"Παρακαλώ;" ακούγεται η φωνή της από την άλλη γραμμή.

"Έλα Νεφέλη ο Στέλιος είμαι"

"Τι κανεις;"

"Καλά, να, ήθελα να μάθω αν θες να βγούμε σημερα"

"Γιατί όχι, κατά τη ωρα;"

"Θα περάσω να σε πάρω και τα τις 11, είναι εντάξει;"

"Ναι μια χαρα"

"Ωραία έκλεισε λοιπόν, να είσαι έτοιμη " λέω και της το κλείνω.

Ωραία, τώρα είναι 9 οπότε έχω ένα δίωρο, μέχρι να πάω.

Ακούω το κινητό μου να χτυπάει, το παίρνω από το γραφείο όπου το άφησα και βλέπω το όνομα του Χρήστου να αναγράφεται στην οθόνη. Τι θέλει πάλι αυτος;

"Έλα ρε"

"Τι έγινε ρε Στέλιο, πόσο και το έχουμε να τα πούμε,"

"Ναι πάει πολύς καιρός έχεις δίκιο"

"Τέλος πάντων, σε πήρα γιατί θα πάμε με τα παιδιά σε ένα μπαράκι και είπα μήπως θέλεις να έρθεις "

"Θα δω ρε , μπορεί να περάσω και μια βόλτα από κει γιατί έχω κανονίσει με την Νεφέλη "

"Αλήθεια τώρα με την Νεφέλη ρεε "

"Ναι, ναι με την Νεφελη"

"Καλαα, αν θέλετε πάντως περάστε καμία βόλτα δεν έχουμε θέμα "

"Θα δουμε"

"Ότι πεις"

"Αντε τα λέμε " λέω και του το κλείνω. Δεν θέλω και τόσο να πάω με την Νεφελη εκεί αλλά έχουμε καιρό να βγούμε όλοι μαζί με τα παιδιά.

"Ναι"

"Έλα Νεφελη, ο Στέλιος είμαι παλι"

"Τι έγινε;"

"Τελικά δεν μπορώ σήμερα αν είναι να βγούμε αύριο, τι λες;"

"Εμμ εντάξει, δεν έχω θεμα"

"Ωραία, αν είναι θα σε δω αύριο τοτε"

"Ναι υποθετω"

"Ωραία" και με αυτά της το κλεινω. Ωραία κανονίστηκε λοιπόν.

Νεφελη

Τι στο διαολο ήταν αυτο;; μα αφού δεν μπορούσε να βγούμε εξαρχής να μην με έφερνε τηλέφωνο. Και μου το έκλεισε κιόλας, μήπως είχε δίκιο για αυτόν ο Ανδρέας;; Μπορεί απλά να θέλει να παίξει μαζί μου, να τα κάνει όλα για πλάκα.

Σηκώνομαι από το κρεβάτι και πάω να κάνω ντουζ , τη στιγμή που ακούω τον Σωτήρη να μιλάει στο τηλέφωνο.

"Λοιπόν θα μου πεις τη έγινε και είστε έτσι;...... σιγά ρε...... κοίτα δεν γίνεται τη μια στιγμή να είστε καλά και την άλλη να μην μπορείτε να κοιτάξετε ο ένας τον άλλο...... κοίτα όσα κάνετε με εκνευρίζουν αλλά αυτό τα ξεπερνάει..... αν θες μπορούμε να βγούμε για καφέ και να μου πεις..... ναι ναι ότι πεις ...... ωραία σε κάνα μισαωρο; .... καλά θα είναι και ο Άρης εκεί, κανόνισε....... καλά, αντε γεια"

Τι ήταν αυτό παλι;; δεν θα τα πάμε καλά σήμερα......