Νεφέλη

104 14 3
                                    

  Είναι 7:30 το πρωί και με ξυπνάει ο από τόμος ήχος του ξυπνητήρι ου μου .Ανοίγω με το ζόρι τα μάτια μου και σηκώνεται από το κρεβάτι μου. Πηγαίνω προς την ντουλάπα μου και επιλέγω χωρίς μεγάλη δυσκολία τα ρούχα που θα βάλω σήμερα, ένα φαρδι σκισμενο τζιν και μια μαύρη απλή φουτερ για να μην κρυώνει εφόσον τώρα μπαίνει σιγά σιγά ο χειμώνας.
   Μόλις είμαι έτοιμη κοιτάω την ώρα 7:45 , άρα έχω ακόμα 15 λεπτά μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι και δεν αγχώνεσαι επειδή το σχολείο μου είναι 5 λεπτά με τα πόδια από το σπίτι μου .
   Βγαίνω από το δωμάτιο μου περπατάς στον μικρό διάδρομο ανά μέσα στο δωμάτιο μου και του αδερφού μου του Σωτήρη και καταλαβαίνω της σκάλες καρευθηνομαινει προς την κουζίνα. Εκεί βλέπω τον μπαμπά μου να κάθετε στο τραπέζι απέναντι από την μαμά μου με μια εφημερίδα ενώ η μαμά μου πείσει χαλαρά τον καφέ της , είναι και οι δύο μεγάλο δικηγόροι και έτσι το πρωί εφόσον το γραφείο που δουλεύουν είναι δικό τους πηγαίνει πρώτα ο μπαμπάς μου κατά τις 8:15 και μετά από λίγη ώρα και η μαμά μου.
   Μπαίνω στην κουζίνα , περνώ ένα μήλο για να φάω και φεύγω χωρίς να τους μιλήσω, έτσι κι αλλιώς δεν ήμαστε πολύ δεμένη κι ούτε με αγαπάνε τόσο πολύ όπως το καμάρι τους τον Σωτήρη.
  
  + + + +
 
  Είμαι σχεδόν μπροστά στην είσοδο του σχολείου μου . Σήμερα δεν ήρθα με την Δανάη γιατί της είπα ότι θα αργού σας λίγο.
  Μόλις περνάω την είσοδο της άλλης βλέπω μπροστά μου την γνωστή παρέα αγοριών που μου προκαλεί αηδία. Βλέπω τον Αντρέα μαζί με τον Γιώργο τον Θάνο τον Δημήτρη και τον Νίκο και βαιβεα η Ράνια, η ξινη, ψηλομητα κοπέλα του Αντρέα δεν λείπει από εκεί.  Τώρα βαιβεα θα αναρωτιέστε γιατί τέτοιο μίσος , τι κακό μπορεί να μου έκαναν; Λοιπόν με κοροϊδεύουν από την πρώτη μέρα που πάτησα το πόδι μου στο σχολείο. Τουλάχιστον σήμερα δεν με πρόσεξαν.
   Περνάω από δίπλα τους και πετυχαίνω τον Αντρέα να με κοιτάει, γιατί όμως;Ο Αντρέας όπως λένε όλοι είναι ο όμορφος του σχολείου και ταυτόχρονα ο μεγαλύτερος player του σχολείου, τώρα ωμός που τα έφτιαξε με την Ράνια βρήκε τον δάσκαλο του όπως λένε πολλοί, και μάλλον είναι και αλήθεια.
    Εκεί που νόμιζα πως την γλίτωσε για σήμερα ξαφνικα ακούω τον Δημήτρη να λέει "ωραία ρούχα, ξέρει ο αδερφός σου ότι του τα πήρες;; " αλλά δεν δίνω σημασία όπως πάντα και φεύγω ψάχνοντας την Δανάη.
   Η Δανάη είναι πολύ διαφορετική από εμένα , εγώ έχω μέτριο ύψος, κάπως στρογγυλό και γωνία δες  πρόσωπο,πράσινα ματιά και μακριά μαύρα σπαστά Μάλια. Το δέρμα μου είναι χλωμό και είμαι αρκετά αδύνατη , αλλά αυτό που κάνει σίγουρα την διαφορά στο σώμα μου είναι η μεγάλη πλάτη μου . Είμαι κάπως άσχημο ύλη. Η Δανάη πάλη είναι μια ψηλή κόκκινομαλα με ωραία γωνία δες πρόσωπο σαρκοδη χείλη και με κάτι όμορφα και περίεργα ματιά τα οποία ξεκινάνε από το κέντρο με ένα υπέροχο πράσινο και τελειώνουν σε ένα βαθύ μπλε . Ούτε στον χαρακτήρα μοιάζουν πολύ, εγώ είμαι κάπως αγοροκοριτσο και μου αρέσουν πολύ οι φόρμες και τα αθλητικά. Η Δανάη πάλι προτιμάει τα εφαρμόστε τζιν και τις ανοιχτοχρομες μπλούζες. Όμως και στις δύο μας αρέσουν πάρα πολύ οι πολεμικές τέχνες. Η Δανάη κάνει εδώ και πέντε χρόνια καράτε και αρνητικά κατηγορηματικα να δοκιμάσει οποιαδήποτε άλλη πολεμική τέχνη. Εμένα πάλι μου αρέσουν όλες αλλά ποτέ δεν γράφτηκα σε κάποιο τμήμα για να μάθω κάποια, αλλά φέτος είναι η χρονιά μου φέτος θα πείσω τους γονείς μου να με γράψουν κάπου. Μπορεί να είναι κατά των πολεμικών τεχνων αλλά εγώ δεν θέλω με τίποτα να γίνω δικηγόρος.
   Εκεί που περπάτημα και σκεφτόμουν μια φωνή με έβγαλε από τις σκέψεις μου "καλημέρα Νεφέλη πως είσαι σήμερα;"γυρίζω πίσω μου και βλέπω την Δανάη και την Παναγιώτα. Ξέχασα να αναφέρω τελιος την Παναγιώτα .Η Παναγιώτα λοιπόν είναι ένα ψηλό λίγο , κάπως κοκαλιαρικο θα έλεγα κορίτσι , με μικρότερο πρόσωπο, μέλι ματιά , ξανθιά ίσια μαλλιά λεπτά χείλη και μια κάπως μεγάλη μύτη .Δεν κάνουμε τόση παρέα μαζί της αλλά κάνει ωραίες συζητήσεις.
   "Καλά, εσείς " απαντάω και εκείνες λένε "καλα" με μια φωνή. Εκείνη την ώρα χτυπάει το κουδούνι και περπατά με μαζί προς τις τάξεις μας εγώ και η Δανάη έχουμε πρώτη ώρα μαζί χημεία, ενώ η Παναγιώτα αρχαία.
Όταν περνάμε μπροστά από την αίθουσα της Παναγιώτας την χαίρεταμε και καρευθηνομαινει προς την δική μας . Μόλις φανουμαι μπαίνουν μέσα και καθόμαστε σε διπλανής θέσεις, ο καθηγητής μας δεν άργησε καθόλου να μπει , τέλεια άλλη μια βαρετή μέρα στο σχολείο.

+ + + +

   Όταν γύρισα στο σπίτι μόλις μπήκα μέσα είδα την μαμά μου , πως και δεν είναι στην δουλειά; Ξαφνικά σκέφτηκα να την ρωτήσω αν φέτος μπορεί να με γράψει πολεμικές τέχνες και αυτό έκανα "μαμά σκεφτόμουν μη πως φέτος μπορείτε επιτέλους εσύ και ο μπαμπάς να με γράψετε σε καμία πολεμική τέχνη,ξέρω μια καλή ομάδα-"ξεκίνησα αλλά δεν πρόλαβα να τελειώσω γιατί με διέκοψε.

"Νεφέλη ξέρεις πολύ καλά πως εγώ και ο μπαμπάς σου είμαστε κατά καθετοι σε αυτό το θέμα " είπε.

" Ναι αλλά..."

"Δεν έχει αλλά πήγαινε στο δωμάτιο σου πριν το μετανιώσεις!"
Χάρις δεύτερη σκέψη σηκώθηκε και έφυγα.

Μόλις ανέβηκαν τις σκάλες για να πάω στο δωμάτιο μου είδα τον Σωτήρη να μου κάνει νόημα να πάω στο δωμάτιο του . Τέλεια, αυτός μου έλειπε τώρα.
   Μένω μέσα στο δωμάτιο του και κλείνω την πόρτα . Μόλις μπήκα μέσα τον είδα να κάθετε στο κρεβάτι του , πήρα μια καρέκλα και κάθισα απέναντι του .
" Τι θέλεις; " ρώτησα κοφτα

"Άκουσα τι λέγατε με την μαμά " είπε ανεκφραστος.

"Και;;;" ρώτησα απορημενη.

"Τι και ,είμαι 20 χρόνων, μπορώ να σε γράψω κάπου εγώ " συνέχισε να λέει πάλι ανεκφραστος .

"Και ποιο είναι το ανταλαγμα;" ρώτησα ξέροντας ότι αποκλείεται να μην μου ζητήσει τίποτα.

"Τίποτα , αλλά θα σε γράψω όπου θέλω εγώ " είπε και άμεσος τα μάτια μου φωτιστικαν

"Ευχαριστώ Σωτήρη " είπα και είδα ένα χαμόγελο να σχηματίζεται στο πρόσωπο του .

"Το απόγευμα στις 7:00 να είσαι έτοιμη για να πάμε να σε γραψω"

Άμεσος έρευνα κατά φυτικά και έφυγα για το δωμάτιο μου χαρούμενοι περιμένοντας το απόγευμα.

see you on the other side Where stories live. Discover now