Νεφέλη

72 13 1
                                    

Ξυπνάω από τον ήχο του ξυπνητηριου. Τεντονομαι για να το κλείσω και άμεσος το μετανιώνω γιατί ένα τεράστιο κύμα πόνου διαπερνά είναι όλο μου το σώμα και με κάνει να διπλωθω στα δύο.
  Όταν συνεχόμενη κάπως σηκώνεται αργά πιάνω το κινητό μου και κλείνω το ξυπνητήρι. Σηκώνεται αργά από το κρεβάτι και πηγαίνω προς τον καθρέφτη. Όταν κοιτάζω το πρόσωπο μου παρατηρώ ότι το πάνω χείλος μου είναι σκισμενο και το δεξί μου μαυρισμενο. Βγάζω την μπλούζα μου και βλέπω μια τεράστια μελάνια στα πλευρά μου, μερικούς μόνο πες στα μπράτσο μου και ένα μπλε-μοβ σημάδι στην κλειδαριά μου. Γυρίζω για να δω μια τεράστια μπλε-μοβ μελάνια στην πλάτη μου που ξεκινάει από το σημείο ανάμεσα στους ώμους και κατεβαίνει μέχρι πολύ χαμηλά στην μέση μου.Αυτο το συγκεκριμένο χτύπημα με πεθαίνει, το έπαθα την ώρα που ενώ παλεύω μα τον Μάκη πήγα να του ριξω κλοτια και εκείνος έπιασε το πόδι μου και με πέταξε με την πλάτη στον τοίχο, και σαν να μην έφτανε αυτό μου χάρισε και την υπέροχη μελάνια στα πλευρά με μια κλωτσιά. Είπε ραντεβού κάνουμε πάλη μαζί με kick boxing αν και όλα αυτά τα χτυπήματα που έφαγα κανονικά απαγορευονται. Μετά την κλωτσιά στα πλευρά δεν θυμάμαι τίποτα εκτός από σκόρπιες εικόνες, τον Μάκη να πανηγυρίζει για λίγο πολύ κοντά μου το πρόσωπο του Αντρέα και τον Στέφανο να κάθεται σε μια άκρη και να ασχολείται με το κινητό του. Όταν συναλλαγή το μάθημα είχε τελειώσει και δεν είχε μείνει κάνεις στην αίθουσα.

Βγαίνω από το δωμάτιο μου κουτσενοντας αφού είχα χτυπήσει το πόδι μου καθώς παλεύω με τον Μάκη. Πηγαίνω στο μπάνιο του πάνω ορόφου και κάνω ένα ντουζ. Μόλις τελειώνω βάζω μια αλήτης στα σημεία που χτύπησα για να απαλινει κάπως τον πόνο.

Πηγαίνω πάλι στο δωμάτιο μου όπου ντύνεται, σήμερα βάζω μια φαρδιά μου γρι φόρμα και μια φαρδιά μαύρη φουτερ Adidas για να μην με ενοχλούν τα ρούχα μου και κολλάνε πάνω στα χτυπήματα μου .

Κατεβαίνω τις σκάλες και πηγαίνω στην κουζίνα, η ώρα είναι 7:30 αλλά οι γονείς μου έχουν ήδη φύγει, δεν το συνηθίζουν αυτό. Ευτυχώς βέβαια γιατί ξέχασα ότι πρέπει να καλύψει το χτύπημα στο μάτι μου με makeup , πηγαίνω πάλι πάνω στο δωμάτιο μου όπου το καλύπτει με κονσιλερ. Όταν τελειώνω έχω μείνει ευχαριστημένη με την δουλειά που έκανα γιατί δεν φαίνεται σχεδόν καθόλου.

Περνώ την τσάντα μου και το κινητό μου και πηγαίνω στην κουζίνα και δυστυχώς βλέπω πως οι γονείς μου δεν έχουν φύγει ακόμα, και βέβαια εάν ποιος άλλος είναι εδώ, ο Σωτήρης, τι ωραίααα.

see you on the other side Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα