Bts:for you
Author's pov.
"Δ-δεν θέλω να σε πονέσω."
"Πω μικρή μη κάνεις σα μωρό. Άντε κανε ότι είναι να κάνεις να τελειώνουμε."
Λέει κοφτά.
Η Raven νιώθει τα μάτια της να υγραίνουν. Προσπαθεί να συγκρατήσει τα δάκρυα της και παίρνει μια βαθιά ανάσα.
Πλησιάζει διστακτικά και αρχίζει να καθαρίζει την πληγή του. Εκείνος προσπαθεί να δείξει πως δεν πονάει αλλά το σώμα του τσιτώνει κάθε φορά που η Raven ακουμπάει το βαμβάκι στην πληγή του.
"Μπορείς να σταματήσεις να κουνιέσαι;"
"Και εσυ μπορείς να έρθεις πιο κοντά; Δεν δαγκώνω ξέρεις."
Λέει νευριασμένος και την τραβάει απότομα προς τα πάνω του με αποτέλεσμα να καθησει πανω στα πόδια του.
"Εί-είμαι βαριά"
Λέει και κοκκινίζει.
"Δεν είσαι, μικρή."
"Μ-μη με λες μικρή."
"Γιατί δεν είσαι;"
"Ό-οχι."
Ο Taehyung δεν απαντάει. Απλά την κοιτάζει. Την κοιτάζει έντονα.
Τι έχω πάθει;
Και γιατί η καρδιά μου χτυπάει τόσο γρήγορα;
Σκέφτεται.
Η Raven νιώθει το βλέμμα του να την καίει.Παίρνει δειλά ένα καθαρό βαμβάκι και ρίχνει πάνω λίγο οινόπνευμα.
"Αυτό μπορεί να σε τσούξει λίγο."
Λέει και ακουμπάει απαλά το βαμβάκι πάνω στην πληγή του. Το σώμα του τρανταζεται απο το έντονο τσούξιμο. Τα μάτια του υγραίνουν.
Μην τολμήσεις να κλάψεις
Ο πόνος είναι αρκετός και είναι σχεδόν απίθανο για αυτόν να τον κρύψει.
Δεν πρέπει να κλάψεις.Τουλάχιστον όχι μπροστά της..
Δαγκώνει το κάτω του χείλος τόσο δυνατά που το σκίζει στην προσπάθεια να κρύψει τον λυγμό του.
Ο πόνος είναι για αυτόν ανυπόφορος και δεν του αφήνει άλλη επιλογή πέρα από το να υποκύψει.
"T-Taehyung κλαις;"
Σκατά. Τι θα κάνω τώρα;
"Όχι δεν κλαίω"
Απαντάει γυρίζοντας το κεφάλι του από την άλλη .
"Δεν ήθελα να σε πονέσω. Συγν-"
VOUS LISEZ
Lost In Your Cocaine || greek
FanfictionΠολλές φορές το μόνο που χρειάζομαι είσαι εσύ. Το καλό, το αναγκαίο και το κακό μου. Άλλες πάλι το μόνο που χρειάζομαι είμαι εγώ. Το πολύ καλό, το πολύ αναγκαίο αλλά το πολύ κακό μου. Ίσως αν υπερέχεις, τουλάχιστον στα δύο πρώτα, πολλές φορές το μόν...
