Stavros 2: STONE COLD

24

"Yes... Inang... Please... Wag po matigas ang ulo nang...inumin nyo na po ang gamot nyo... "

Napatingin ako kay Jaime... Alas dos na ng hapon ...at kagagaling lamang namin mula sa puntod ni mama Dionne...

"...inang naman... Nasa Pampanga po ako ngayon... Opo inang... Kasama ko po siya... " napasulyap ito sa akin. "Inang... Naman... Tuungo pa po kami sa Baler bukas ... " tila nahihirapan ito. Frustration is painted on his face ... "... Ok inang... I'll see what I can do." Sabi niya... 'I love you too inang. " at ibinaba ang phone kasunod ng malalim na hinga.

"Anong nangyari kay Inang?" Nagaalala kong tanong .

"May sakit daw ito...tinawagan ako ni mama kanina at gustong ako ang kumausap dito... Ayaw uminom ng gamot na inireseta ni Doc sa kanya... " kitang kita ang pagaalala sa mukha nito.

Bumaha ng pagaalala ang puso ko dahil doon. "B-bakit daw?"

"She wants us to visit her now. She kinda missing us. But we cannot. O mean I can't just force you to come with me to Pagudpud. Knowing na malayo ito at ayaw mo ng presensya ko sa lugar na iyon." May pait na sabi nito.

Huminga ako ng malalim... "Is your private chopper available? Or I have to ask papa to send us one?" Tang ko rito

Napatingin naman ito sa akin na tila nagtataka.

"What?!" Iritable kkng tanong.

"Just wondering.... Ano ang gagawin mo sa chopper?" Anya

"Tititigan?! Duh? Dadalaw tayo kay inang... Sabi mo ay maysakit ang matanda... At gusto nya tayong makita... " sabi ko.

"Seryoso?!" Tila di makapaniwalang tabong nito.

"Yes. As hell." Sabi ko pa.

Dali dali nitong tinawagan ang kung sono upang ipadala aa location namin ang chopper niya.

Matapos ng isang oras ay dumating na ito... Bubuhatin ko na sana ang traveling bag ko ng agawin iyon ni Jaine at siya ang nagsakay niyon sa chopper nya... Tapos ay inalalayan ako sa pagsakay...

Matapos ang halos isang oras ay lumapag na kami sa Pagudpud.

Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit patuloy parin akong bumabalik sa lugar na ito... Hindi ko maintindihan... Bakit di ko matiis...

Inalalayan akong muli ni Jaime sa pagbaba na kahit ayaw ko ay wala akong choice dahil ayaw ko ng magtalo pa kami... Gusto kong makita at makumusta ang lagay ni inang...

Inunahan nya ako sa pagkuha ng aking gamit... Huminga ako ng malalim at nanatiling walang imik. Nauna itong naglakad sa akin na sinundan ko na lamang. Habang lalakad kami patungong mansyon nila ay nilibang ko ang sarili sa pagtingin sa paligid... Isang linggo palang ang nakakaraan nung huling punta ko rito... And here I am... The girl who promised not to laid even my toe on this land... Mas malala pa ang ginagawa... Sumama ako ng kusa sa lalaking iniiwasan ko... Ipiniling ko na lamang ang aking ulo at itinuon ang pansin sa pagpasok sa mansyon... Sinalubong kami ng mga kawaksi nila at nurse nu inang....

Ang lalaking nurse ay nakatingin sa amin ni Jaime... Napapansin kong lagi itong nakatingin kahit noong nanatili kami ni Jaime rito... Tho di ko na lamang pansin...

"Señorito Jaime... Kanina pa ho kayo hinihintay ni Doña Isabella... Ayaw hong inumin ang gamot na nireseta ni doc sa kanya kung hindi daw kayo ng inyong nobya ang magpapainom sa kanya..." Tila nahihirapang sabi ng nurse .

Huminga ng malalim si Jaime na tila nagtitimpi... "Bakit hindi nyo siya pinilit.?!" May katigasang sabi nito. Napansin ko ang pamumutla ng nurse sa ginawi niya.