Το Ημερολόγιο

Στο νοσοκομείο?! 😨27

Ενιωθα τοσο κουρασμενη... Ο Γιωργος με τα κοριτσια ηταν λιγο πιο διπλα και περιμεναν να συνελθω. Ο Γιατρος φανηκε ανακουφισμενος μολις με ειδε να ανοιγω τα ματια μου. Το ιδιο και ο Γιωργος με τα κοριτσια.

Μαρ (εγω)- τι εγινε; που ειμαι;

Γιατρος- ηρεμισε.. ολα καλα εισαι στο νοσοκομειο... Ειχες αρκετα λυποθημηκα επεισοδια και πρεπει να κανεις εξετασεις για να δουμε σε τι οφειλονται. Ολα καλα... Ηρεμησε και οταν νιωσεις καλυτερα θα σου κανουμε τις εξετασεις.

Γιωργος- αγαπη μου! Επιτελους! Εισαι καλα? Ανυσηχησα!

Γιατρος- θα ειναι ενταξει απλα θελει πολυ ξεκουραση. Θα χρειαστει να μεινει εδω το βραδυ και αυριο θα τις κανουμε καποιες ενδεικτικες εξετασεις.

Γιωργος- ενταξει.. λοιπον κοριτσια, ευχαριστω που με φερατε αλλα θα πρεπει να μεινουμε εδω το βραδυ... πηγαινετε εσεις και αν μπορεσετε περαστε αυριο.

Μ/Μ- ενταξει ...λοιπον περαστικα και καλο βραδυ... καληνυχτα Μαρινακι!

Ειπαν και εφυγαν...

Το επομενο πρωι...

Ξυπνησα και ο Γιωργος ελειπε. Περιπου 10 λεπτα αργοτερα γυρισε... ειχε παει μια βολτα με τη Μυρτω και τη Μαριαννα. Λογικα θα συζηταγαν για το τι μπορει να εχω... Η αληθεια ειναι πως εχω αρχισει να ανυσηχω παρα πολυ! Δεν ξερω τι γινετε! Γιατι να λυποθημησω τοσες φορες? Δεν ξερω... πρεπει να παραδεχτω οτι φοβαμαι ....πολυ.
Εχουν περασει πολλα απο το μυαλο μου, μα ολα ειναι πολυ ασχημα. Δεν ξερω τι θα κανω. Ελπιζω οι εξετασεις που θα κανω να βγουν συντομα.
    Αφου ηρθαν τα κοριτσια με τον Γιωργο, ηρθε και μια νοαοκομα να ελεγξει τον ορο μου και να δει πως νιωθω σημερα. Αφου της ειπα πως ειμαι καλυτερα μου ειπε να μην φαω τιποτα. Θα παω για εξετασεις αιματος σε 20 λεπτα.

Λιγη ωρα αργοτερα...

Εκανα τις εξετασεις αιματος. Δεν βγηκαν ακομη. Θα βγουν σε 15 λεπτα μας ειπαν. Εγω τωρα καθομαι με τα κοριτσια και συζηταμε ασχετα πραγματα... Νομιζω πως ανυσηχουν πολυ. Δεν με κοιτανε και πολυ στα ματια... Σαν κατι να ξερουν ή κατι να φοβουνται.

25 λεπτα αργοτερα...

Οι εξετασεις αιματος μου βγηκαν. Ειναι φυσιολογικες. Τωρα θα χρειαστει να κανω και καποιες αλλες εξετασεις. Μαλλον υπερηχο για να δουν σε τι οφειλονται οι εμετοι. Γιατι ακομη νιωθω το στομαχι μου πολυ περιεργα. Εχω ενα πολυ κακο προαισθημα οτι δεν θα βγω υγειης απο εδω μεσα. Φοβαμαι...
     Τα κοριτσια πηγαν στο κυλικειο και ο Γιωργος πηγε να μου φερει φρεσκο χυμο να πιω για να αναρρωσω γρηγορα.  Τωρα που ειμαι μονη μου δεν αντεξα αλλο. Σκεφτηκα ολα αυτα και... Δεν ξερω τι μπορει να ειναι παντως εχω αγχωθει παρα πολυ. Βρηκα την ευκαιρια μου να ξεσπασω... να κλαψω. Δεν ηθελα τα κοριτσια και ο Γιωργος να με δουν να κλαιω. Θα ενιωθαν ασχημα. Οποτε ξεκινησα να κλαιω.. Δεν ειχα αλλες αντοχες. Ολο αυτο με ειχε εξαντλησει απιστευτα. Λιγο αργοτερα ηρθε ο Γιωργος. Δεν τον καταλαβα...

Γ- Έι! Τι επαθες εσυ? Εισαι καλα? Τι εχεις? Μαρινακι μου?

Τον κοιταξα με δακρυα στα ματια και τον αγκαλιασα.

Εκεινος με αγκαλιασε γεματος απορια...
 

Αυτο ηταν ακομη ενα επεισοδιο στο ημερολογιο της Μαρινας!  Ελπιζω να σας αρεσε! Αν σας αρεσε please comment, follow me and vote!
Kisses❤💋
👇👇
🌟🌟