Overplay S4 : Who Are You

Dieciséis.

Lumipas na din ang mga araw na maganda naman ang mga nangyayari. Maganda talaga pakikitungo ng Dad ko sakin lalo na din sa mga kaibigan ko. Minsan nga nung nagpunta pa kami nun sa isang occasion na invited siya, ipinakilala niya ako sa mga kaibigan niya at puro puri nakuha ko. Siyempre si Dad pinapangalandakan ding mabait at matalino ako kaya ayun, hiyang hiya ako. Kung puwede sa susunod, wag na niya akong isama nakakahiya ehh. :<

But today was really different.

"Anak .." he called pagkarating ko ng bahay galing school.

Hapon na at medyo gulat ako kasi tinawag niya ako at sinalubong pa.

"May problema po ba?" I asked.

"Anak, this is all about your Mom." He said seriously.

Natigilan ako at tinitigan siya.

Bahagyang pumintig ang puso ko. Ng mabilis at malakas.

Then, he looked behind him, at mula sa dining room ay may lumabas na pamilyar na pigura ng babae na bahagyang umiiyak.

Dahilan para ibagsak ko ang bag ko sa sahig at matulala sa kanya.

"I didnt expect this, son. I didnt." She stopped in front of me as she caressed my cheeks with her bare hands.

Habang pinagmamasdan ko ang umiiyak na mata ni Ma'am Lucy, hindi ko din mapigilan ang maiyak.

She suddenly kissed my forehead and cried hugging my head at ako di ako makapagsalita.

"Anak, sorry. Hindi ko alam na ikaw pala yung nawawala kong anak. Im so sorry." Ramdam na ramdam ko ang pagsisisi sa boses niya pero ako, diko naman ramdam ang paninisi sa kanya.

Pakiramdam ko nakalutang ako sa langit, pakiramdam ko nananaginip ako.

Totoo ba to? Na buo na ang pamilya ko?

Then, i remembered her story last time at the hospital.

Nagtugma tugma lahat. Mula sa kuwento niya at sa kuwento ni Dad.

At kung bakit ang gaan ng pakiramdam ko sa kanya.

Napayakap ako sa kanya habang umiiyak siya.

Jeno's Mom was actually my Mom at wala na akong mahihiling pang iba.

Naramdaman ko ang pagakbay ni Dad sakin at pati na kay Ma'am Lucy tsaka niya kami niyakap pareho.

"Noon palang pala ay nagkakausap na kayo." I feel him kissing my head at saka naman sa ulo ni Maam Lucy.

"Magaan ang loob ko sa kanya. Kaibigan din siya ng mga anak ko." Maam Lucy smiled.

Nagpunas ako ng luha.

Hindi ko alam na sa lahat ng mangyayari sa buhay ko, mabubuo pa pala ang pamilya ko.