KURTLAR ARASINDA

KARIŞIKLIKLAR

Scott dünden beri beni arıyor. Bende inatla açmıyordum. Benden özür dileyip duruyordu, İki gün öncesi de varlığımın bile onu rahatsız ettiğini söylüyordu. Ne değişmiş olabilirdi ki hala beni sevmiyor hala benden nefret ediyordu. Benden ondan uzak durmamı istedi bende uzak duruyorum, ve durmaya da devam edeceğim. Sabah kalktığımda ılık bir duş aldım. Saçımı kuruttuktan sonra üstümü giyindim ve arabama atlayıp okulun yolunu tuttum. Okula vardığımda büyük bir kalabalık toplaşmış kapıda duruyordu. Bir grup Scott'ın üstüne gidiyor ve ona vurup duruyorlardı. Scotta yardım etmek istedim ancak Jackson beni engelledi.

-Bunu yapmak istemezsin Allison!
+Nasıl yani bunu yapmalarına gözmü yumayım. Yapma Jackson sen böyle biri değilsin.
- Unutma Allison o seni istemiyor!
Bunu yüzüme vurması beni incitmişti. Neyse ki müdür gelmişti ve kalabalığı dağıtmıştı. Bende Scott'ı yerden kaldırmak için kolunu tuttum. Yüzü tamamen tanınmayacak haldeydi ona acırcasına bakıyordum. Mantığım gitmemi kalbim ise kalmamı söylüyordu. Ona karşı duyduğum sevgi kızgınlığımın önüne geçiyordu . Okulun revirine kadar ona eşlik ettim. Yolda elimi tutmuştu ve bir şeyler mırıldanıyordu. Elimi tutmasına izin vermekle ona karşı aldığım tavırda bitmiş oldu. Ona kıyamıyordum, o benim okula gelmem için bir nedendi. Hemşire ona bakarken dışarıdan gürültülü bir ses geldi. Dışarı çıktığımda bir kız gördüm. Üstü başı yırtıklar içinde ve ağlıyordu. Yanına gittiğimde bana bakıp bağırmaya başladı.

- O yaptı! Kurt adam yaptı! Senin için geliyorlar.

Bu konuşma beni korkutmuştu. Kurt adam mı demişti? Benim için niye geliyorlardı. Scottın yanına geri döndüğümde Scott ne olduğunu sordu. Bende ona olanları anlattım. Bana emir verircesine bu okul çıkışında seni ben bırakacağım dedi. Beni koruması hoşuma gidiyordu ama kime karşı koruduğunu söylememesi ona karşı sorular yaratıyor kafamda.

+ Scott seni affetmekle hata yapmıyorum değil mi? Pişman olmayacağım.
- Pişman olmayacaksın ben artık senin yanında olacağım her zaman.
Yani benim tehlikede olduğum doğruydu birileri benim peşimdeydi. Belli ki peşimdekileri Scott tanıyordu.

+ Scott sen beni kurtlara karşı nasıl koruyabilirsin?
- Bırak onu ben düşüneyim.

Aklında bir plan varmış gibiydi. Zil çalmıştı benim Fransızca dersine yetişmem gerekiyordu. Scottın yanından ayrılıp sınıfa doğru koştum. Yerimde başka biri oturuyordu. Aslında doğrusunu söylemek gerekirse sınıfta boş yer yoktu. Sınıfta ki herkes benden korkarcasına bakıyordu. Ne sanıyorlardı, o kızı benim parçaladığımı mı? Lydia beni yanına çağırdı.Bir tek o benden kormuyordu. Sanki Scott hakkında her şeyi biliyor gibiydi. Peki benden sakladıkları şey ne olabilirdi? Gerçekten kurtlar benim peşimde miydi? Scott neden beni bu kadar düşünüyordu? Kafamın içinde yankılanan bu sorular Fransızca öğretmeninin bana sorduğu soruyu bile duymama engel olmuştu. Zil çaldığında Scott beni dışarıda bekliyordu. Stiles yanında değildi . Neredeydi bu çocuk. Scott ve Lydia'yla eve gittik. Babam evde yoktu. Annem birkaç haftalığına şehir dışına gittiğini söyledi. Scott ile Lydia durmadan babamın nerde olduğunu,neden bilmediğimizi sorup duruyordu. Tuhaf olan kısımda ben ne zaman onlardan uzaklaşsam hemen bir şeyler konuşuyorlardı. Derse dalmışken annemin çığlıklarıyla hepimiz mutfağa koştuk. Yerde kanlar vardı. Bir kaç adım ilerisinde ise bir karga ölüsü vardı. Çok iğrenç görünüyordu. Karganın ayağına küçük bit kağıt bağlanmıştı.

NOT: Geliyoruz!

Bu gerçekten beni korkutmuştu. Ve ne ben nede Scott ne yapacağımızı bilmiyorduk...

ARKADAŞLAR BİRAZ KISA OLDU. ARTIK OLAYLARA GİRİŞ YAPACAĞIZ! VOTE VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN!!!