Love is Love. Regardless. (An AWVT Fan Fiction) *Under Construction*

Chapter 22-Friends..

Aly's POV

Pagdating namin ng Villa Caceres, ang sasama ng tingin nila samen. Hahaha

Aly: Uh oh. Lagot tayo. HAHAHA

A: I think we'll need our explaining powers now.

Gretch: Yeah. Goodluck sa aten.

Tapos yun, lumapit kami sa kanila na halatang mga gutom at galit?

CB: EXPLAIN! Ngayon na!

Nagkatinginan kaming tatlo.\

PATAY!

CB: Ano? Tatayo nalang ba kayo dyan?

Sarcastic tono nya. Natakot tuloy ako. Tsk

CC: Care to explain about this?

Tapos inabot nya samen yung phone nya.

Tiningnan naman namin yung nakalagay sa phone.

Post yun sa twitter.

Yung kay Doc kanina. Halaaaa. Patay talaga kami.

CB: Ano? Bakit kayo pumunta ng Doctor? Anong meron, huh?

Tiningnan ko si Ate Kara tapos si Coach Charo. Di maipinta yung mga mukha nila. Pati yung buong team nakatingin lang sa amin, naghihintay ng sagot. Nakita ko si Marge, pailing-iling.

Yung dalawa kong kasama, nakatungo lang. Di ko alam kung ano sasabihin.

Aamin na ba ako?

Help T.T

Sabay-sabay naman kaming napabuntong-hininga.

Magsasalita na sana ako kaya lang naunahan ako..

A: Nagpacheck-up lang si Aly, Ate Kara, Coach. Medyo sumakit daw kasi tagiliran nya. Kidney ata. Kaya yun, kesa naman lumala nagpatingin na kami. Sumama na rin kami kasi nag--aalala rin kami. Thankfully, okay naman daw si Aly. Kailangan lang daw magpahinga. Wala daw nuna syang physical activities na dapat salihan.

Gretch: For two weeks.

CC: Totoo ba yun, Aly?

Nag-aalangan akong sumagot. Nakayuko pa rin ako, but I managed to face them.

Tapos sumagot ako.

Aly: Opo, Coach. Sorry po.

Tapos tumungo ako ulit.

What a lame excuse -_-

Bumuntong-hininga nalang si Ate Kara at Coach Charo.

Lalo akong nagi-guilty T.T

CB: Sige. Magpahinga ka muna. No physical activities muna para sayo, Aly and A at Gretch, salamat sa pagsama nyo kay Aly.

Waaaaaah. Sorry, Coach. Sorry Captain. Sorry, ALE. T.T

Shame on us.

Jem: Oh, tara na. Kain na tayo. Super gutom na ako eh --este--- kami pala.