"Τον ξέχασες;"
"Ξεχνιέται;..." είπα σιγανά"Εσύ για ποιο λόγο είσαι εδώ;"
"Για τον ίδιο λόγο που ο Παύλος κουβαλήθηκε στην Αθήνα... Επειδή τον έχεις κάνει μπλοκ στο φβ μου έδωσε αυτό να σε βρω να σου το δώσω." είπα και σφήνωσε στον καρπό μου ένα χαρτάκι.
"Γιατί έστειλε αγγελιοφόρο;"
"Γιατί έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα μεταξύ σας φοβάται πλέον..."είπε και η φωνή του ακόμα ακούγεται σε αναμετάδωση μες το κεφάλι μου , αργή με τάση να τον δικαιολογήσει.
Πήρα το αστικό για να γυρίσω στο σπίτι μου.
"Εδώ κανείς;;!!!" ουρλιάζω.
Καμία απάντηση.
Παρατάω την τσάντα μου.
Το χαρτάκι έγγραφε ένα σημέιο συνάντησης και ώρα.
Την κεντρική παραλία εδώ πιο κάτω.
Έχουμε και λέμε...
Ρούχα , απαλή περιποιήση και κομπλέ.
Στάθηκα για κλάσματα του δευτερολέπτου στην πόρτα να πολεμήσω το υποσεινήδητο μου.
Μου έλεγε να μην πάω.
Η ώρα συνάντησης είχε περάσει και εγώ ήμουν σε εκείνο το σημείο της παραλίας ,που μου είχε ζωγραφίσει, μαρμαρωμένη και τον περίμενα.
Τον είδα να έρχεται.
Το στομάχι μου δεθηκε σφυχτός κόμπος. Τα μάτια μου ανοιγόκλειναν πιο γρήγορα.
Πλησιάζω προς το μέρος του. Εκείνος φτάνει σε απόσταση μισού μέτρου απέναντι μου , μπροστά μου...
Το αγόρι που μου άρεσε , που με άναψε , που με χρησιμοποιήσε ήταν κοντά μου... Ότι και να μου κάνει ποτέ δεν θα σταματήσω να τον δικαιολογώ...
"Γεια..." είπε τρεμουλιαστά.
"Γεια..." απάντησα αμήχανα.
Ακουαρντ κατάσταση...
"Γεωργία συγγνώμη που έγιναν όλα αυτά..." είπε με την ενοχή στο βλέμμα.
"Γιατί συγγνώμη ; Δεν ήθελες να το κάνεις; Σε ποιον ήθελες να αποδείξεις κάτι;" είπα κοφτά.
"Γεωργία έχω πληγωθεί στην ζωή μου..."
"Και είπες να με κάνεις να νιώσω πως είναι..." του απάντησα άτονα.
YOU ARE READING
THE GUITAR PLAYER
Teen FictionΕίναι σαν παζλ τελικά ο έρωτας. Το χτίζεις κομμάτι κομμάτι με κάποιον και ξαφνικά μπορεί ο συμπαίκτης σου να στα γκρεμίσει όλα. Έλα μου ντε όμως που μετά θα χαθούν κομμάτια... --- "Απλά σε βαρέθηκα. Μπορείς να φύγεις." είπε και τα πόδια μου μουδιασα...
12) Η γλυκιά πλευρά του
Start from the beginning
