εγω, ένας μοναχικος αντρας που δεν Αγάπησε,δεν έμαθε τι ειναι αγαπη,έβρισκα το ενδιαφέρον στα χρήματα που είχα,δεν ειχα ταλέντο σε κατι..(ετσι νομιζα Δηλαδή) εμαθα πως οταν ειναι να αγαπήσεις τα λεφτά ειναι ενα τιποτα μπροστα στο συναισθημα,γιατι οσες γνώρισα δεν έμοιαζαν σε εκείνη,ναι μπορει να μη με θες,μπορεί να σε κρατησα για τον εαυτό μου,ναι ειμαι ενας ξένος για εσενα αλλα οχι ,εσυ δεν εισαι τοσο ξένη για μενα,σημερα αρνηθηκες να κοιμηθείς στο κρεβατι μου,δεν θέλησα να σε αγγίξω,ολα αυτα τα σιχάθηκα πλέον,δεν ειμαι ενας πλούσιος με τρόπους ,δεν εχω τρόπους,δεν με διδαξε κανεις,ημουν αυτοδιδακτος,δε με αγαπησε καμια ολες θέλησαν να πεσουν στο κρεβατι μου αλλα οταν ειδα την αντίσταση σου στο να με ερωτευτείς,εμαθα τις αντοχές μου,δεν σε ρωτησα αν θες να με αγαπησεις ,θα με αγαπησεις,δεν ειδα φοβο στα ματια σου,ειδα αγνοια και αυτο με κάνει να θέλω να μπω στο κοσμο σου απεγνωσμένα,ειμαι εγω,ειμαι ο μπραιαν,δε ζήτησα ελεημοσύνη απο κανεναν,ζητησα να μου δειξεις ελεος,ζητησα να με αγαπησεις......
καθοταν στο πισω κάθισμα του αυτοκινήτου,κοιτάζοντας την βροχερη Ελλάδα,ενα ακομα ταξιδι,που η διαμονή του ηταν πιο δυσκολη απο οσο νόμιζε,μισουσε την βροχη υπερβολικα,καθως κοιτούσε εξω απο το τζαμι ,ευχόταν να μην ειχε ερθει ποτε και να καθόταν σπιτι του,τι καλύτερο ειχε εδώ; καμια διαφορετική γυναικα,ολα τα ζευγαρια μια ιδια ρουτίνα,τιποτα διαφορετικο...σκέφτηκε καθως κοιτουσε τον κόσμο να τρέχει διάσπαρτα για να γλυτώσει την βροχη,κατω απο μαυρες ομπρέλες
"Θέλω να γυρισουμε στην ινδια" ειπε με τη βραχνη φωνη του,φαινοταν αρκετα αποφασισμένος,ο οδηγός κοιταξε απο το καθρεφτη το σιγουρο βλεμμα του και σταματησε το αμάξι σε μια γωνια
"μα κυριε,εχουμε μολις δυο ωρες εδω,η ελλαδα ειναι ενα απο τα πιο ομορφα μέρη που Υπάρχουν,γιατι να μη την εξερευνήσετε; κοιτάξτε την ελληνικη ομορφιά γυρω σας,μπορούμε να σας φέρουμε ενα στρατό απο γυναίκες στα ποδια σας,γιατι δεν θέλετε να διασκεδάσετε;ειναι πρωι ακομα,περιμένετε να νυχτωσει" ειπε ο αντρας καθώς κοιταξε το ρολόι στο χερι του σκεπτικος..
"ΠΑΨΕ,ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΠΩΣ ΜΙΣΏ ΤΈΤΟΙΟΥ ΕΊΔΟΥΣ ΔΙΑΣΚΕΔΆΣΕΙΣ "
"μα κυριε...."
"άνοιξε την πόρτα,ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΩ ΕΞΩ"
"θα βρεχτειτε κύριε δε μπορω να σας ανοίξω,επισεις μισείτε την βροχη,γιατι να βγείτε εξω; δεν θέλετε ομπρελα;"
κράτησε την ψυχραιμια του κλεινοντας σφιχτα τα ματια του,αφησε την ανασα του να βγει αργα απο τα πνευμονια του και έριξε ενα τελευταίο αγριο βλεμμα που έκανε τον αντρα μπροστα του να τρομαξει,ξεκλειδωσε το αμαξι και πριν προλάβει να βγει για να του ανοιξει την πορτα,βγηκε μονος εξω κανοντας τον εαυτο του σκια του δρομου...
