Crazy High School Life(Completed)

Chapter 62: BREAKDOWN

Chapter 62: BREAKDOWN

Jamilla’s POV

*doorbells doorbells doorbells*

At sa wakas! Bumukas na ang gate! Nakita ko pang nagkukusot ng mata yung maid nila Raph.

“Good morning po!”^.^

“Oh? Ma’am Jamilla ang aga nyo naman po?” gulat na gulat pang tanong ni manang.

“Galing po kasi ako sa vacation. Gusto ko lang pong Makita si Raph. Gising nap o ba sya?” nakakahiya>.< an gaga-aga nambubulabog ako>.<

“Ay nako ma’am tulog pa po sya. Alas singko palang po ng umaga. Alas nuebe pong gimising ‘yon kapag walang pasok. Pero tumuloy na po kayo. Delikado po sa labas. Mukhang wala pa po kayong kasama” pinapasok naman ako ni manang. Nakakahiya! Halos sarado pa yung ibang mga ilaw sa bahay>.<

“Manang pasensya na po ah? Mukhang naabala ko po ang pagtulog nyo” anong mukha Jamilla? aabala mo talaga!>.<

“nako ok lang po. Trenta minutos nalang naman ay kailangan ko naring gumising para sa almusal nila” pero nakakahiya talaga>.< “ma’am Jamilla, kakatukin ko ang po si sir Kent”

“Ay nako manang ‘wag na po! Hihintayin ko nalang po na magising sya”

“Eh mamaya pa po ang gising ng batang ‘yon”

“Ok lang po. Maghihintay nalang po ako” nag smile ako kay manang para ma-convince ko sya.

“Ok po. Maiwan ko ho muna kayo dito. Ikukuha ko po kayo ng makakain” nag-nod nalang ako. Gustom narin kasi ako. Tapos wala pa akong tulog. Pagdating kasi namin galing vacation ay nagpahatid na ako kay manong dito. Ayaw nga akong payagan ni ate Issa pero gusto ko na talagang Makita si Raph.

Nag-stay lang ako sa living room nila Raph. Mabibingi na ako sa katahimikan nang…

“Jamilla?!” napalingon ako sa pinanggalingan ng boses.

“Tita” tumayo ako at lumapit sa kanya. Naka robe lang sya at halatang bagong gising pero diyosa parin talaga. Sinalubong nya ako ng yakap pero bakas parin sa mukha nya ang pagtataka.

“Bakit hindi ka nagpasabi na pupunta ka ng ganito kaaga? Sinong kasama mo? Nako bata ka. Buti hindi ka napahamak sa daan” worried na sabi ni tita.

“Ok lang po ako tita. inihitid po ako ng driver namin”

“Eh bakit sobrang aga mo naman yata hija? Halatang puyat at pagod ka. Your eyes”

“Eh kasi po si Raphael” nakita kong nag-smile si tita. oh? Why?

“Sabi ko na nga ba. Nako hija. Kausapin mong mabuti ang anak ko. isang lingo nang praning ‘yan dahil hindi alam kung nasaan ka. Wait! Where did you go nga pala?” parang natatakot na akong kausapin si Raph>.<

“Vacation po tita. eh wala pong signal doon sa lugar atsaka po--”

 “Ok. ok na hija. Save your explanation. Naiintindihan naman kita. Kay Kent mo nalang sabihin ‘yan” naka-smile lang sya habang nagsasalita. Ang ganda talaga ni tita.

“Haaaay”

“Tulog pa si Kent kaya puntahan mo nalang sya sa kwarto nya” napatingin ako kay tita. nakakahiya naman kasi>.< “go, ‘wag ka nang mahiya hija puntahan mo na sya” nabasa nya ang iniisip ko? galing!^.^ hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa at niyakap ko nalang ulit si tita atsaka pumunta sa kwarto ni Raph. Alam ko naman kung ano ang kwarto nya dito. Dahil nung huling stay ko dito ay *gulp* ugghh! Nothing! Ayoko nang maalala! Blah! Blah! Blah!