Fairy Tail - Apocalyptic Team: Zombie Apocalypse

21.bölüm - FİNAL Part 2 - Son!

Diğer bölümün sonunda bir hass dediniz değil mi?!

Neyse bana küfür etmeyin benim de kitaptaki ekşınım bu.

Ve unutmadan

⚠
BU BÖLÜM BÜTÜN OKUYUCULARA İTHAF EDİLMİŞTİR!
⚠

VE BÖLÜM!

- Levy'den -

Lanet olsun! Kalbi atmıyor, mira "nefes alıyor mu?!" dediğimde kafasını hayır anlamında salladı hepimizin gözleri dolmuştu natsu bağırıyordu, ama hayır! Pes etmek yok!!!

"juvia! Elektro şok'u hazırla! Mira oksijen seviyesini sabit tut, erza makineler sende ayarlarını kontrol edebilir misin?! Elektro şok'u verin bana! Pes etmeyeceğiz!" dediğimde hepsi dediklerimi yapıyordu, elektro şok cihazlarını elime aldım ve birbirlerine sürttüm ikiside çalıyor, güzel! Lucy'nin kalbine yakın yerlere bastırdıpımda erza" birşeyler oldu! Ama gitti yeniden yapılanma ama hızlı ol! " dediğimde yeniden şarj olan cihazları yeniden lucy'nin göğsüne bastırdım lütfen uyan! Uyan lütfen!

- Lucy'den -

Gözlerimi açtığımda bembeyaz bir yerdeydim, birden iki ışık belirdiğinde ürktüm, bir yanda annem, babam, ve ölen ablam luna vardı! Onlara gidebilir miyim?! Diğer yana baktığımda ise levy'yi ve bizim grubu gördüm, o-o b-benim bedenim mi?! "Ben öldüm mü?! Neden burdayım?!

Sanırım bu bana verilen bir seçim şansı, ölmeyi ya da yaşamayı seçebilirim, eğer ölürsem ailemin yanına gidebilirim. Ama arkadaşlarımı göremem, eğer yaşamayı seçersem de ailemle olamam hangisini seçmeliyim?

Ben buna karar veremezken, birden bir hıçkırık sesi duydum levy'nin sesiydi, o ağlıyordu, kenarda makineye baktığımda nabzını atmadığını gördüm, sanırım bu seçim zamanımın azaldığını gösteriyordu, neden bu kadar sakinim?, ve hangisini seçmem gerekiyor arkadaşlarım mı? Ailem mi?

İki ışıkta yavaşça dönerken birden aklıma geldi 'arkadaşlarım, benim ailemdir' anneme baktığımda bana gülümsedi ve dudakları hareketlendi 'git'...

- Levy'den -

Lucy'nin nabzı atmayı kestiğinde bütün hepsi göz yaşları içinde odadan çıkmıştı, aşağı yeniden baktım, buradan atarsam kesinlikle ölürdüm, çok ironik değil mi? Bir doktorun intihar etmesi. Lu-chan'ımı ben öldürdüm! En değerli arkadaşlarımdan birini öldürdüm! Kendime nasıl, bir doktor diyebilirim! Tek bir adım Levy! Tem bir adım at! Ve arkadaşının yanına git!

O adım için kendimi cesaretlendirirken artık o adını atmam gerekiyordu, gözlerimi kapattım, bir ayağımı ileri doğru atacakken bir ses geldi "hayır" bu ses?! Hızla düşmeden önce pencerenin kenarlarını tuttum ve arkamı döndüm, Lucy!!!! Gözlerini açmış! Hızla bulunduğum yerden indim ve ona sarıldım ben "Lucy! Ben çok özür dilerim!! Sen yaşıyorsun! Değil mi rüya görmüyorum! Değil mi?!" dediğimde Lucy de bana sarıldı, o yaşıyor "Levy! En yakın sarışın arkadaşına güvenöiyor musun?" dedi ondan ayrıldım ve ona baktım bana gülğmsediğinde bir sevinç çığlığı attım! "gerçekten yaşıyorsun!!!"

Benim çığlığımla diğerleri de içeri girdi, natsu "Luce!" iterek ona sarıldığında Lucy de ona sarıldı, onlar ayrıldığında Lucy hepimize bir anda sarılmaya çalıştı, o ölmedi! yaşıyor!
Lu-chan'a "Nasıl geri döndün lu-chan?" dedim hepimize baktı ve konuşmaya başladı "ilk gözlerimi açtığımda bembeyaz bir yerdeydim, sonra birden iki ışık belirdi bir yanda ölen ailem diğer yanda ise siz vardınız, ilk başta karar veremedim ve sonra aklıma tek birşey geldi, benim ailem zaten sizdiniz ki!"...