🏵Chapter 1🏵

107K 4K 130
                                    

Snow's POV

I've been calling my dad since last night. Pero hindi ito sumasagot, malamang masyado itong abala sa mga ginagawa. May dalawa kasi itong cellphone, personal at para sa business, malimit lang nitong hawakan ang personal phone nito dahil mas gamit dito ang business phone niya para sa mga transactions.

I was bothered too much by Ria. Hindi ko gustong maniwala pero bakit ako kinukutuban na tama ito? But, I can already answer my question. Sa itsura ko pa lang ay kahina-hinala na. Akala ko kamukha ko lang si Mama, kaya hindi ko kamukha si Papa. Pero ngayon, may ibang kahulugan na tuwing naiisip ko iyon.

Ring ring ring ring

Agad ko na hinablot ang cellphone ko at nakita ko na pangalan ni papa ang nakarehistro doon. Agad akong kinabahan at sinagot yun.

"Papa." Usal ko.

"I'm sorry sweetie, I wasn't able to pick up the phone. There are tons of workloads in my office and deadlines are screaming all over." Saad nito at nakarinig ako ng mahinang tawa mula sa kanya.

I can almost see him smiling at kumakamot sa batok nito. Ganito ito pagkausap ako, lalo na kung guilty dahil kulang ang oras sa akin na anak niya.

"It's okay Papa. But, are you free this saturday?" Tanong ko rito.

"Let me look on my schedule, just give me a second." Saad nito at narinig ko ang pagpakli nito ng papel at tila may ibinubulong ito na hindi ko naman masyadong narinig. "As I checked, I am free the whole day. Right, are you coming over?"

Napalunok ako. "Y-yes papa. Uuwi ako, bibisita ako sa inyo." Saad ko na pakiramdam ko ay kay daming tinik sa aking lalamunan.

"That is great to hear, anak. I missed you so much. Ang tagal mo nang hindi umuuwi, I guess miss ka na rin ng mga kapatid mo." Saad nito.

Gusto ko naman matawa. Sina Ria? Mamimiss ako? Oh come on, tiyak ako na magluluksa yun pag dating ko dahil hindi na naman sila makakaporma sa bahay.

"I am looking forward papa." Saad ko. "I won't take so much of your time papa. I know you still have a lot of things to do." Paalam ko rito.

"Sige, see you tomorrow anak." Paalam din nito. And I heard the beep tone and the call was ended.

Napabuntong hininga na lang ako. Nandito pa ako sa palasyo at bukas na kami babalik sa academy. Dederecho na ako sa amin para matapos ang magulong katanungan na kanina pa umiikot sa isipan ko.

Napatingin naman ako kay Silvan na payapang natutulog. I was wondering kung iniisip ba nito kung sino mga magulang niya. I guess not, dahil hindi naman nature ng mga hayop yun. Whoever their master, kontento na sila.

"I envy you Silvan. I wish, I have a peaceful mind as yours. Yung walang problemang iniisip." Naisaad ko na lang. He flinched and switched position.

Naibaling ko na lang ang aking tingin sa labas ng bintana. Madaling araw na at hindi pa ako nakakatulog. Paano ba naman, sino ba naman kasi ang makakatulog kung malalaman mo yung balitang inihatid ng impaktang Ria na yun. Nakakabother, though kung malalaman ko man, I think I am gonna be fine dahil hindi naman nagkulang sa pagmamahal si Papa sa akin. Hindi naman ako gagaya sa mga napanood ko na magagalit, magtatampo kasi di sinabi na ampon lang sila. Based on my experience, I should be happy instead. I was loved by my father like his own.

Humiga na ako sa kama. Tapos na rin ang preparasyon ng aking mga gamit kaya madali na lang itong ihahatid sa Academy. Yung isinuot namin sa Knighthood, ipapasubasta daw dahil maraming nagrequest na bilhin ang mga kasuotan namin. Kaya inoorganize na ng palasyo ang date sa auction. Ang weird di ba? Pa-auction galore lang yung mga damit na hindi nga ako konportable dun.

FURY ||Universe of Four Gods Series|| Book 3 (Soon to be Published)Where stories live. Discover now