Sapık Vampirim_Jeon Jungkook [part¹]

"Uzaylı"

Dizi Müziği

Eve nihayet sağ salim gelmiş, salona yerleşmiştik. Jungkook Jung-Su'yla oynuyorken bende yemek hazırlamak için ayaklanmıştım. Ne kadar dikişli olsam da Namjoon'un verdiği karışım ve benim özel güçlerimle ayakta durabiliyordum.

Yemek yaptığım yerde düşünüyordum. Arada Jungkook ve Jung su'ya bakıyordum bakıyordum.

Ya başlarına bi şey gelirse? Dayanamam.. Onları koru Allah'ımm Jungkook.. Jung Su.. Yakışıklılarım, sizi çok seviyorum.

1 ay sonra

Aradan 1 ay geçmişti ama ben yine de korkuyordum. 1 aydır sakindik. İçim az da olsa rahattı ama her an bi şey olabilir diye temkinli davranıyordum. Arada uynıp Jung-Su'ya bakıyor, mışıl mışıl uyuyuşunu izliyordum. Yanağına bi öpücük kondurduktan sonra Jungkook'a baktım. O da gayet rahat uyuyordu. Onun da yanağına hafif bi öpücük kondurup korkumu unutmak için ikisini seyre daldım.

Bir müddet sonra uyumak için korkak hallerimle gözlerimi kapatmaya yeltenirken Jungkook elimde tuttu ve elimi kendine doğru çekip sarıldı. Sonra bana dönerek konuştu,

"Korkma bi tanem. Ben varken bize kimse dokunamaz."
Sözünden sonra alnıma minik bir buse kondurup başımı göğsüne yasladı.

Tüm korkum onunla azalıyorken gözlerimi kapatıp güven duyduğum kollarda rahatladım.

[Bu çok soft yalnız]

"Seni Seviyorum Jungkook. Hem de çok. Bunu sakın unutma, olur mu?"

Sözlerime karşı hafif bir nefes verip başımı okşayarak cevapladı,
"Bunu adımdan daha iyi biliyorum Haneul ve güzelim, kendime olan saygımdan daha çok seviyorum seni."

Göğsünde küçük bir kız çocuğu gibi uyuduğum adamla huzur dolu bir uyku geçirmiştim.

1 hafta sonra

Jungkook ve bizimkiler Jung Su'yu seviyorken onları tebessümle izliyordum.

Akşam olduğunda çöpü dışarı çıkarmak için mutfağa adımlamış, topladığım poşetle dışarı vermiştim yönümü.

Poşeti çöp tenekesine atıyorken gelen garip sesle duraksayıp çıkardığı sesi dinlemek istediğimde, "Seni öldürüceeeeemmmm..." diye bir ses işitmiştim.

Bu kısık ama ürpertici ses de neydi böyle?

Sesin kaynağını bulmak için etrafa bakınmaya başlamıştım ki arkamdan gelen biri bi bezle ağzımı kapatıp bayıltmıştı beni.

Uyandığımda garip bi yerdeydim. Ne depo ne de rezil bi yer.. Aksine, çok güzel dekore edilmiş bi oda ama ben buraya nasıl, kim tarafından getirildim?

Aklımdaki sorularla etrafa bakınıyorken anlık gelen ses konuştu,
"Oo... Prenses uyanmış"

"Sen kimsin?"

"Kocanın hesaplaşacağı biri diyelim."

"Sen..."

"Evet, ben. MinKyung!"

"Ns hakla beni kaçırırsın ha!"

"Jungkook'a ceza için burdasın. Canın yanacak, hatta belki öleceksin ama Jungkook benim halimden anlayacak. Ona sevdiğini kaybetmek ne demekmiş göstericem!"