Sapık Vampirim_Jeon Jungkook [part¹]

"Jungkook, kurtar beni!"

Gözlerimi açtığımda soğuk , odundan yapılmış bi evde , evin içindeki hapis gibi yapılmış demirlerin içindeydim.

(Bunun gibi ama bizim kızımız yatakta yatıyo)

[Demiş iki buçuk yıl önceki ben]

"Nerdeyim ben?"

"Aşk yuvamızda"

Kendime gelmeye çalışarak etrafa bakınıyorken mırıltı ses tonumla odaya savurduğum soruma cevap gelmesini karşımda duran şerefsizden beklememiştim.

"Ne? Nerden bizim aşk yuvamız oluyor burası ha! Ayrıca burası hiç de öyle bi yere benzemiyor."

" Sen beni kabul edince daha güzelini bulacağım bebeğim."

"Bana bebeğim deme!"

"Yapma Haneul! Hâlâ beni sevdiğini biliyorum."

"Sevmiyorum!"

"Neden Haneul? Neden? Neden beni sevmeyi bırakıp o ite gittin?"

"Ona it DEME!"

"Dersem n'olucak ha? N'apıcaksın bana?"

"Kang-Dae!"

Fazlasıyla sinirlenmiş bu deli ruhum, sinirden güçlerimi kullanarak masanın üzerindeki kitabı kırmaştırıp Kang Dae'nin kafasına fırlatmamı sağlamıştı.

"Ah! N'apıyorsun be sen!"

"Hemen bırak beni Kang Dae!"

"Bırakmayacağım Haneul!"

İnatla gönderdiği kızgın bakışlara karşılık burnumdan soluyan tavırlar sergilemiştim.

Bu gerzek adam fazla sinir bozucuydu...!

•Jungkook•

Eli[ni sertçe masaya vuran Jungkook, sinirle konuşmuştu,
"Haneul'u kaçırmış pislik!"

"Sakin ol Jungkook!"

"Nasıl sakin olayım Namjoon hyung? O it Haneul'u kaçırdı!"

"Tamam haklısın ama sakin kafayla düşünmek lazım. Kang Dae Haneul'u nereye götürmüş olabilir?"

"Bilmiyorum"

"O senin sevdiğin. Yani, o her nerdeyse, sende Haneul gibi güçlerini kullanarak onu bulamaz mısın?"

"Bilmiyorum! Deneyeceğim."

Gözlerini kapatıp hissetmeye çalışıyorken "Bekle! Haneul'a da dediğim gibi, güzel bir anınızı hatırlayarak düşün. Sizi birleştiren anlar yine birleştirir her şeyi." diye seslenmişti Jimin.

Ona onaylar anlamda kafa salladıktan sonra derince bir nefes alıp vermiş, düşünmüştü.
Hisleri onu bulabilecek miydi?

************************************