Sapık Vampirim_Jeon Jungkook [part¹]

"Çok sevdin heralde"

"Senin çağırma dediğin, kapıları tekmeliyip bağırmak mı lan!"

"Kardeşim gitsene sen işine! Karışma bana"

"Lan seni ben var ya!"

Yakalarından tutarak devam etti, "Lan, senin sevdiğim dediğin kız benim sevgilim lan!"
Sonra yere hızlı bi şekilde attı.
"Defol git!"

"evgilin ha... Haneuul! Duyuyorsun beni kesin. Demek sevgili yaptın. Bu kadar mı sevdin beni ha? Bu kadar mı sevdin? Yazıklar olsun sana! Ama peşini bırakmayacağım! Anlıyor musun bırakmayacağım!"

"Lan yüri git, belanı arama."

"Kardeş bana karışma. Sevdiğimi de elimden almak ne demekmiş göstereceğim sana."

"Sen hâlâ konuşuyor musun lan! Sen hâlâ konuşuyor musun?"
Diyerek dövmeye başladı.

Hızını alamıyor, öldürene kadar dövüyordu çocuğu.

"Jungkook, bırak! Öldüreceksin çocuğu!"

"Oo.. Haenul hanım sonunda teşrif edebildiler. Neden şimdi geldin? Biraz önce niye gelmedin? Sevgilini mi çağırdın beni dövsün diye?"

"Kapa çeneni lan! Sen karışma Haneul, haddini bildireceğim bu adama."

"Jungkook yapma dur! Jungkook dur, Jungkook! Kim Yeol'e n'aptığını hatırla. Gözlerini hatırla."

Sözüme karşılık durdu. Ayağa kalkarak Kang-Dae'yi evin bahçesinden dışarı attı.

"Seni bir daha bu evin yakınında görmeyeceğim. Haneul, iyi misin?"

"Ben iyiyim, bir şey yapmadı zaten bana. Asıl sen iyi misin?"

"İyiyim."

"Şu sinirine hakim ol, yoksa başına bela alıcaksın."

"Sen gözden bahsettiğin an aldım zaten. İçinden 'Bu neden bahsediyor' diye geçirdi ve 'Zayıf noktası bu demek ki. Öğrenip oradan yok etmeliyim.' diye de geçirdi. Haneul neden ağzını tutamazsın ki? Öğrenmeden rahat durmaz bu it herif!"

"Ben ne bileyim? Yine aynı şey başına gelmesin diye yaptım, üzgünüm."

"Neyse olan oldu, daha da fazla yerlere gitmemeye bak."

Dudağına küçük bir öpcük kondurarak konuştum,
"Benim sevgilim beni mi kıskanmış mı?"

"Bu durum normal değil mi?"

"Aman da aman beni mi kıskandın sen?"

"Haneul yapma, kendimi zor tutuyorum."

"Neden?"

"Böyle beni ne kadar sinir bozucu da olsa bebek gibi sevmen seni çok tatlı gösteriyor ve ben kendimi zor tutuyorum."

"Tutma o zaman"

"Ne?"

"Tutma o zaman dedim."

"Sen ne dediğinin farkında mısın?"

"Evet?"

"Emin misin?"

"Tamam istemiyorsan yapma. Eve gidelim."
Diyip eve doğru yönelmiştkm ki kolumdan tutup kendine çekti. Belimden tutarak iyice kendine yaklaştırdı.

"Bunu sen istedin tatlı cadı."

"Vazgeçtim, sokakta olmaz, bi gören olur."

"O zaman söylemeyecektin."

Dedi ve öptü..

O sırada kapıya çıkmış "Abla!" diyen MiCha bizi yakalamıştı.

Biz dudakları ayırmadan Mi-Cha'ya bakıp anında ayırdık ve elimiz ayağamıza girmiş biçimde konuştuk,