Soğuk Ateş - Neva (Tamamlandı)

Bölüm 5

Aynı sıralarda bir dağın yamacında mahsur kalmış olan Demir hiç de rahat olmayan uykusundan bir inleme sesiyle uyandı. Rüyasında Neva'nın dolgun alt dudağına bitmek tükenmek bilmeyen şehvetli öpücükler kondurmakla meşguldü.

Hızla genç kızın olduğu tarafa baktı. Neva yatağının içinde oturuyordu. Allah kahretsin diye söylendi içinden. Anlaşılan garip sesler çıkarıp onu korkutmuştu. Lanet olsun sana Demir. Sen böyle zayıf bir adam değildin. Ne oldu sana böyle?

Garip bir hınçla kendine söylenmeye devam etti yerinden doğrulurken. Üstelik tipin bile değil...

Hıçkırıkla karışık inlemeyi tekrar duyunca irkildi. Demek ki o ses Neva'dan gelmişti. Onun sesiyle uyanmıştı. Çok şükür...

Bir yandan rahatlamış bir yandan da şaşırmıştı. "Neva...''dedi kısık bir sesle. "Ne oldu?'' Yavaşça yanına çömeldi.

İyice kısılmış gaz lambasının zayıf ışığında genç kızı tam seçemiyordu. Ama umutsuzlukla çökmüş omuzlarının titrediğini daha dokunmadan fark etti.

"Neva, iyi misin? Niye ağlıyorsun?''

Uğuldayan rüzgarın arasından garip homurtular duyunca başını cama doğru çevirdi ve tetikte beklemeye başladı. Neva bu sesle irkilmiş ve yüksek sesle hıçkırmaya başlamıştı.

Dikkatle dinleyen genç adam duyduğu şeyin homurtu değil de uluma olduğunu anladı.

Kurtlar... Hırlamayla karışık uluma sesleri sanki daha da yakından geliyordu şimdi.

Anlaşılan kulübede birilerinin olduğunu anlamış, harekete geçmişlerdi. Kolunu genç kızın omzuna atarken "Korkma...''dedi fısıltıyla. "Bize bir şey yapamazlar. Burada güvendeyiz.''

Neva hıçkırıklar arasında konuşmaya çalıştı. "On..ondan değil... Korkmuyorum ben.''

"O halde niye ağlıyorsun? Kabus mu gördün yine, söyle bana?''

"Yo..yok.'' Kısa açıklaması minik bir burun çekmesi ve uzun bir hıçkırıkla devam etti.

Demir bu haldeyken sorunu anlayamayacağını fark edince ona sarılıp ağlamasının bitmesini beklemeye karar verdi. Bu konularda hiç tecrübesi yoktu ama babasının annesine böyle davrandığını görmüştü bir kez. Anneannesini kaybettikleri zaman...

Sabırla beklemeye başladı ancak kurtlar buna pek de müsaade edecek gibi görünmüyorlardı.

Yeni bir uluma silsilesi ürpertici bir şekilde kulübeye çarparken Neva hızla doğruldu ve yaşlı gözleriyle pencereye bakmaya başladı.

"Korkma...''dedi bir kez daha Demir. Aynı anda güvenli bir yerde oldukları için içinden kısa bir dua mırıldanmaktan alamamıştı kendini.

Neva yaşla dolu gözlerini genç adama çevirdi ve uzun bir süre karşısındaki şefkatli yüze baktı. Burnunu çekip yutkunurken "Onlar..''dedi hıçkırarak. "Onları buldular değil mi?''

Demir anlamayan gözlerle genç kıza bakakaldı. "Kim kimi buldu?''

"Kurt-kurtlar... minibüstekileri...'' Devam edemeden titrek bir nefes alarak yeniden ağlamaya başladı.

Daha önce aklına hiç gelmeyen bu olasılık genç adamı buza çevirdi adeta.

Derin acılı bir nefes alırken endişeli bakışlarını pencereye çevirdi. Bu arada farkında olmadan genç kızı kendine çekmişti.