Prawdziwy Ty| Suga ✔

*40*

- Nic ci nie jest? -zapytałaś wchodząc do salonu.

Mężczyzna wstał z miejsca, a razem z nim Jimin. Mierzyli się chwilę wzrokiem.

- Nic mi nie jest... -powiedział i odwrócił wzrok od ciebie, patrząc pewnie w oczy Chima. - Kochanie - dodał pewnie, dokładnie zaznaczając to słowo.

- To dobrze. Martwiłam się o ciebie - mruknęłaś przecierając zaspane oczy.

- Chodź spać - odparł podchodząc do ciebie, a ty jedynie pokiwałaś głową.

Widząc jak zaspana ledwo człapiesz wziął cię na ręce jak księżniczkę, a ty wtuliłaś się w niego. Yoongi nim wyszedł z pokoju rzucił zwycięskie spojrzenie Jiminowi. Chłopak spuścił wzrok zrezygnowany.

****

Obudziłaś się wtulona w klatkę piersiową. Zamknęłaś ponownie oczy ale nagle wszystko do ciebie dotarło i otwarłaś je szybko. Chciałaś się podnieść ale dłoń Sugi skutecznie ci to uniemożliwiała.

- Yoongi co tu się do cholery dzieje?! Dlaczego jestem tutaj, co wczorajszy wieczór miał znaczyć?! - zaczęłaś na niego krzyczeć mając nadzieje, że w ten sposób zdobędziesz informacje.

- W takich momentach zastanawiam się po co cię ratowałem- jęknął i wtulił twarz w twoje włosy.

- Cholera Yoongi w co ty się wpakowałeś?! W co ty wpakowałeś mnie?! - starałaś się wyrwać.

- Nie ruszaj się - warknął.

Ty jednak go nie posłuchałaś i dalej wierzgałaś na co chłopak jęknął z bólu. Spojrzałaś na niego i delikatnie przejechałaś po jego boku. Złapałaś brzeg jego koszuli i gwałtownie pociągnęłaś do góry. Chłopak otwarł oczy i starał się zakryć ciało zanim cokolwiek zobaczysz. Za późno.

- Mówiłeś, że nic ci nie jest -warknęłaś z wyrzutem.

- To nic - westchnął i pociągnął koszulkę w dół.

 - Jakie nic! Ty! Ty... - szukałaś odpowiedniej obelgi ale w tym momencie chłopak cię pocałował.

Rozluźniłaś mięśnie i zamknęłaś oczy. Działał na ciebie lepiej niż jakiekolwiek leki i melisa.

- Wszystko jest okej - powiedział odrywając się od ciebie i przykładając czoło do twojego. 

Gdy otwarłaś oczy spotkałaś jego niemal czarne tęczówki. Zamknęłaś mocno oczy i przełknęłaś ślinę kręcąc głową.

- Dlaczego wczoraj mnie zaniosłeś do swojego pokoju? Przecież to musiało cholernie boleć... Co ja pieprze to na pewno nadal boli - mówiłaś, a chłopak delikatnie przejechał wierzchem dłoni po twoim policzku.

- Spokojnie, to naprawdę nic wielkiego. Kilka siniaków i zadrapań. Bywało gorzej - zaśmiał się i cmoknął twój nos.

- Ty uważasz, że to zadrapanie? - powiedziałaś na niego zła gdy wstał z łóżka.

- A co innego? - wzruszył ramionami.

- Dla mnie ta rana pod twoimi żebrami jest o krok od tej do szycia, a ty mówisz 'zadrapanie'... Tak się mówi na ledwo zdartą skórę - zamknęłaś oczy i wzięłaś oddech by się nie denerwować. Usłyszałaś śmiech chłopaka. Otwarłaś oczy i spojrzałaś na niego sylwetkę. - Krwawisz - jęknęłaś przerażona patrząc na jego zakrwawioną białą koszulkę.

- Krwawiłem - poprawił cię ściągając ubranie.

- Nie Yoongi, ty nadal krwawisz- jeszcze ty dodałaś coś na koniec. Patrzyłaś jak z rany sączy się krew i nie mogłaś uwierzyć, że od podchodzi do tego tak spokojnie. - Dlaczego nie opatrzyłeś się od razu? - zapytałaś wstając z łóżka.

- Chciałem cię położyć spać... A widząc cię taką zaspaną położyłem się na chwilę obok ciebie. Potem wtuliłaś się przez sen we mnie, a mi było dobrze... Nie czułem bólu i zasnąłem - wyznał szukając gdzieś kolejnej koszulki.

- O nie, mów gdzie masz jakieś środki do dezynfekcji i bandaże - westchnęłaś.

- Co? Chyba nie mówisz poważnie. Zaraz przestanie krwawić - zaśmiał się i schylił się po ubranie. Patrzyłaś jak prostując się próbuje zachować uśmiechnięty wyraz twarzy.

- Nie żartuje z takich spraw - powiedziałaś łapiąc jego twarz w dłonie. - Idź wziąć prysznic, sama znajdę to co potrzebuje - powiedziałaś i wyszłaś z pokoju.

*

Chcecie zobaczyć urywki 43 rozdziału? 😏

I tak wam pokaże 😂

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Tak wyglądają od 2 dni XD

To widzimy się za jakieś 5 dni 😉

Spędźcie je dobrze 😀

Macie jeszcze to wspaniałe zdjęcie, jak będziecie tęsknić to wpatrujcie się w nie 😂

Bayo <3