41

3.8K 169 31
                                    

İyi okumalar 😊😇

"Kabul, ediyorsun yani?"

"Bilmiyorum Tamay. Her şey çok karışık." Anlayışla başını salladı.

"Zor olmalı... Yani senin için. Ama bir de Uraz'ı düşün... Yıllar geçmiş ama acısı azalmamış bile. O yüzden, biraz zorla kendini. Az da olsa bir şeyler hatırlamalısın." Ofladım.

"Kimseye söyleme. Onları umutlandırmak istemiyorum. Ben de emin değilim çünkü. Olur da, hatırlamazsam ya da 'o' olmazsam... Anla işte." Onayladı.

"Sen merak etme. Hatırladığın, herhangi bir şey yok mu ?"

"Bazı, sesler. Tamay? Ya o kabuslarım, aslında bir anıysa?" Korkuyla bana baktı.

"Büyük saçmaladın. " Ama o da biliyordu, böyle olabileceğini. Yutkundum.

"Sabah erken çıkacağım. Dersim var. Geç gelebilirim."

"Tamam. Yatıyorum ben. İyi geceler." Yanağımdan öpüp odasına gitti. Evimiz bir apartmanın en üst katıydı. Bir de çatı katımız vardı. Orada da 2 oda vardı. İkimizin. Kirayı bile biz ödemiyorduk. Uraz'a bahsettiğim kişi, yani o uyandığımda yanımda olan kişi... O yapıyordu sanırım. Aslında ev kira bile olmayabilirdi. Tabii, Tamay bunu bilmiyor. Yurt dışındayken baya bir miktar para biriktirmiştik. Orada çalıştığımız bir otel vardı. Büyük bir otel... Maaşı oldukça iyiydi. Neyse işte, öyle. Acaba gerçekten hiç akrabam yok muydu? Anne, baba, kardeş, kuzen?! Cidden bu kadar mı yalnızdım? Telefonuma bildirim geldi.
Mert beni takip etmeye mi başladı? Saate baktım. Gecenin 2'si. Geri takip yaptım. Mesaj attım.

Hayrola? Uyuyamadın mı?

Yok. Uyudum. Uyandım. Güldüm elimde olmadan. Çok samimi çocuktu aslında.

Sen neden uyumadın?

Uyumayı, sevemiyorum.

Kabus mu görüyorsun?

Nereden bildin?

Ben bilirim. Sırıttım.

Ukala. Ee uyumayacak mısın?

Sen?

Hayır. Balkona çıktım şimdi. Biraz hava almam lazım.

Hm... Gelelim mi?

Gelelim? Kimle?

İşte ben, bir de Uraz???

Sakın! Anlıma vurdum. Çok çaktırıyordum! Sırıtan emoji gönderdi.

Neden?

Mert! Gece gece laf mı çıkartacaksınız? Komşular ne der?

Cidden bunu önemsiyor musun? Ne zamandan beri?   Yutkundum. Gerçekten benim o kız olduğumu düşünüyordu. 

Üzgünüm. Sadece, biraz onun gibi davranamaz mısın? 

Nasıl?

Yarın buluşalım mı? İşin yoksa? Dersin varsa alırım seni?

Dersi ekebilirim?

Harika. Yarın sabah mesaj atarım. Telefonu yanımdaki komidine bıraktığım sırada aklıma dank etti. İyi de yarın 2 dersimiz Uraz ile aynıydı? Hızla yine mesaj yazdım.

Mert, üzgünüm ama yarın dersten sonra gitsek?

Uraz ile aynı mı?

Ne alaka ya?

Veliahtın HatunuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin