MYG • Rainy Days • [ Persian Ver ] 🌿

•پـارتِ سـيزدَهُـم•

•يونگي•

"تو تغيير كردي ، جديدا همش خوشحالي ، و بيخود ميخندي ، چي شده؟"
به نامجون ، دوستِ صميمي دورانِ دبيرستانم نگاه كردم ، اون جزوِ كسايي بود كه هميشه به من كمك ميكرد ، و از دور مراقبم بود.

ليوانو رو ميز گذاشتم :
-"چيزي نشده ، همه چيز مثله قبله"

"بيخيال يونگي ، دختري تو كارِ؟"

اون منو خوب شناخته بود ، اما تا اومدم صحبت كنم حرفمو قطع كرد:
"يونگي ، ميدوني چيزي نمونده؟ ، ما نميدونيم كه قرارِ چي اتفاقي بيوفته ، تو نميتوني كسِ ديگه اي رو هم واردِ اين موضوع كني"

اهي كشيدم و سرمو پايين انداختم ، اون هميشه حرفِ درست رو ميزد ، و اينبار هم دست روي نقطه ضعفم گذاشته بود
-"نامجون ، من تمامِ سعيم رو كردم كه بهش اهميت ندم ، بهش محل ندم ، اما نميتونم"

نامجون در موردِ مريضيـه من خبر داشت ، چيزي نبود كه با ميلِ خودم باشه ، اما ميخواستم اگه اتفاقي افتاد ، حداقل يه مرد ازش خبر داشته باشه.

"تو بايد بيشتر تلاش كني ، اينجوري جفتتون كمتر اسيب ميبينيد ، اگر بهش بي محلي كني ، اونم بعد از چند وقت بيخيالِ تو ميشه"

اما من نميدونستم كه چه كاري بايد انجام بدم ، من چطور ميتونستم بهش بي محلي كنم...

-"اما من عاشِقِش شدم"

نزديك تر اومد و دستشو روي شانَم گذاشت :"احساسِ صادقانه ، و زمان بنديِ بد ، دردناك ترين تركيبه"

•••
•يونگي•

دو روز از صُحبتي كه با نامجون داشتم ميگذشت ، خيلي در موردِ حرفاش فكر كردم . و در نتيجه تصميم گرفتم همه چيز بي سرو صدا پيش بره.

البته ميدونستم كه به هر حال نميتونستم براي اين موضوع سرو صدايي به وجود بيارم ، بي شك كسي حتي اهميتي هم در اين بارِ نميداد... به جز دختر خالم ، نامجون ، و دختري كه بخاطرِش قلبم ميزد. و من قافل از اين بودم كه چي كسايي به من اهميت ميدادن ، و براشون تاثير گذار بودم..