City Of Angels

hoofdstuk 12

P.o.v. Amber

Ik kijk Lucia verbaasd aan door haar hele omschrijving van de gids. "Maar hoezo?" "ik vind hem een beetje een raar persoon." "heel stiekem ben je gewoon verliefd." ik schud wild mijn hoofd. "Nee! Echt niet!" maar ergens binnenin zegt mijn gevoel dat ze gelijk heeft. We schieten in de lach. Dan komt hij opeens naar ons toegelopen. "Meiden, willen wat zachter doen dit is geen feestje maar een museum." "sorry." hij loopt weer weg en we schieten weer in de lach. Een paar mensen die voorbij lopen kijken ons raar aan. Na een tijdje zijn we uitgelachen. Ik zie de gids, in het hoekje, ons in de gaten houden. We lopen we verder en de gids blijft gewoon staan. Ik kijk op mijn horloge. "We moeten weer verzamelen." "jammer." we lopen terug. "Aah daar zijn jullie. We zijn compleet." ik zie de gids weer. Ik stoot Lucia aan. "Hoe komt hij hier zo snel? We hebben 5 minuten gelopen en hij bleef staan." "ik heb geen idee." mysterieus. We krijgen een souvenir van het museum en daarna vertrekken we.

S'middags zijn we vrij. "Mogen we door het centrum lopen?" vraag ik aan een docent. "Ja, maar niet in je eentje." ik knik en loop naar Lucia. "Zullen we door de stad lopen?" "ja." 

We zijn net in de stad als ik een bekend persoon zie. Ik stoot Lucia aan. "Kijk daar is onze mysterieuze gids." ze kijkt op en ziet hem ook. "Laat hem lekker hij woont hier." ze haalt haar schouders op. "Laten we verder gaan." zegt ze. Vervolgens trekt ze me mee naar een cafeetje. "Wat wil je drinken?" "fanta." ze loopt naar binnen en haalt het voor ons. Ze geeft mij mijn fanta. "Dankje." "alsje." Lucia begint een verhaal te vertellen maar mijn gedachten dwalen af naar de gids. "Amber?" ik kijk op. "Huh?" "luister je wel?" "uh, nee eigenlijk niet." "laat me raden je dacht weer aan de gids?" ik knik. "Het is overduidelijk, je bent verliefd op hem." ze kijkt me grijzend aan. "Nee." ze kijkt me met een doordringende blik aan. "Oke misschien een beetje." ze kijkt me recht in de ogen aan. "Oke ik vind hem leuk, nou blij?!" Lucia staat op en doet een vreudgedansje terwijl ze "ik wist het" zegt. "Ja ja doe nou maar rustig dadelijk brengt iemand je naar een psychiatrische inrichting omdat ze denken dat je gestoord bent." ze kijkt me beledigt aan maar schiet vervolgens in de lach. "Laten we gaan." ik sleep Lucia mee, terug naar het hotel. Daar staat de docent te wachten tot iedereen er is. "hebben jullie een leuke middag gehad meiden?" vraagt hij aan ons, bij gebrek aan andere docenten om mee te praten. "Ja hoor, was erg leuk." als iedereen er is brengen de docenten ons naar de plek waar we gaan barbecueën.