City Of Angels

hoofdstuk 6

P.o.v. Amber

"We denken dat het beter is als je niet gaat." zegt mijn moeder. "Maar mam, waarom niet." "het is te gevaarlijk." "de hele klas gaat, ook Lucia." "dat hebben hun ouders beslist wij niet." "maar mam, ik wil zo graag gaan. Mag ik alsje alsje alsjeblieft gaan?" "nee is nee Amber." "maar." "geen gemaar Annalie Maria Beverly Eliana Rosaline." ik zucht. "Mag ik nu naar mijn kamer?" "ga maar." ik loop omhoog mijn kamer in. Ik pak mijn agenda en kijk wat mijn huiswerk is. Zuchtend ga ik aan de slag.

Ik loop de school in en ga gelijk naar mijn kluisje. Er hangt een briefje op. Ik lees het briefje.

Kom na school naar het huisje.
Lucia

Waarom moet ik naar het huisje komen? Ik haal het briefje van het deurtje af en stop het in mijn kluisje. Ik doe ook een paar boeken erin en ga daarna naar de les. Tijdens alle lessen is Lucia er niet. In de laatste les denk ik na over het uitje. Het uitje is 16 maart. Dat is dus aan ergens aan het einde van het jaar. Maar waarom zei onze mentor dat we kerken en kloosters moeten vermijden? "Amber let op." Hoor ik opeens achter me. Ik kijk verschrikt op naar het bord. De docent kijkt net de klas rond terwijl hij uitlegt. Als hij ziet dat iedereen oplet draait hij zich tevreden om naar het bord. "Dank je." ik let nu wel op de hele les en kom er achter dat ik dit allemaal al kan. Dit is te makkelijk. Ik zucht. Dan gaat eindelijk de bel die aangeeft dat mijn laatste les voorbij is. Ik sta op en pak snel mijn spullen in. Ik ga het lokaal uit en ga naar mijn kluisje, waar ik mijn jas uithaal en die aantrek. Ik loop naar buiten en pak mijn fiets. Vervolgens fiets ik op een redelijk snel tempo naar het huisje.

Ik doe mijn fiets op slot en stap het huisje binnen. Lucia zit op de comfortabele bank die in het hoekje staat. "Waarom moest ik komen?" vraag ik meteen. "Ik hoorde je ouders gister zeggen dat je niet mee mag naar Amsterdam." "klopt, hoezo?" "je moet gaan, please?" "maar mijn ouders hebben het mij verboden." "dan ga je toch gewoon stiekem." "wat als ze erachter komen?" "als ze erachter komen zijn we allang onderweg naar Amsterdam." "daar heb je gelijk in maar nog steeds moeten ze een briefje tekenen." "dat regel ik wel, maak je geen zorgen." en met die woorden verlaat ze het huisje terwijl ik haar bezorgd nakijk.