Two Pieces of a Broken Heart: Lance and Joey Story

Chapter 6

Chapter 6

Dumating ako sa pilipinas ng linggo dahil may kaylangan akkong asikasuhin sa office para i-file ang pagalis ko sa school. Hindi na ako magaaral pa.

Dahil sa kadahilanang hindi na kaya ng katawan ko na dito mamalagi sa pilipinas, Kaylangan kong ituloy ang medication ko sa America. Isa pa, Ang deal namin ni Lance. Kaylangan nyang tuparin iyon dahil sinabi ko sa kanya kung asan si Brian ngaun

Lunes ng pumasok ako sa school. Agad akong pinalibutan ng mga kaklasi ko dati ay panay ang papuri dahil sa bago kong ayos.

“Joey! Oh my Gosh! Totoong magkasama kayo ni Brian?”

“Nagbakasyon kayo sa ibang bansa ng magkasama? Nakakainggit!”

Ngumese ako. Hindi kami magkasama ni Brian sa ibang bansa, Yun lang ang tingin ng iba pero nagkakamali sila, Mahal ko pa din si Brian, pero sa lagay ko ngaun wala na akong magagawa. Isa pa, there’s no way na sasabihin ko sa kanilang. Harap-harapan akong nireject ni Brian. Hinding-hindi. I better lied.

 

“Ang ganda ng hair mo!” utas ng isa sa mga kaklasi ko dati. Ngumise ako. Sasagot na sana ako ng mabaling ang tingin ko sa isang babaeng nakatayo sa di kalayuan sakin, Si Chris.

Hinawakan nya iyon. “ito ang gusto ni brian eh.” Sabi ko.

Ang buhok kong kulay brown at kulot sa badang dulo. Ngumese ako. Ito ang gusto ni Brian. Nah, ito ang gusto ko.

Nalaglag ang folder nya kaya pinulot nya iyon sa ibaba. Anu ngaun Chris? Nasasaktan ka? Mesirable ako ngaun kaya dapat lang na miserable kadin katulad ko.

Akmang lalakad sya patalikod ng magsalita ako.

“Brian is good. Ok na Ok sya doon. Nung andun ako, wala kaming ginawa kundi ang mamasyal. Lahat ng magagandang lugar doon ay pinuntahan na namin, Ang saya talaga! Kung wala lang school hindi na ako uuwi dito. Doon nalang ako titira kasama ni Brian.” Utas ko.

“Oh my gosh! Nakakainggit ka! Eh, si brian. Uuwi paba?”

Tumahimik ako. Nakatitig lang ako sa likuran ni Chris. Hindi sya gumagalaw sa kinatatayuan nya, I bet..

 “Hmm. I asked him, pero ang sabi nya marami daw traydor dito sa pilipinas.” Sagot ko. Kitang-kita ko kung paanu magreact ang katawan nya sa sinabi ko. Until now, She’s hurting. At tama lang sa kanya iyon.

Di kinalaunan, Lumakad sya papalayo samin. Ngumite ako. I won!

Akamang aalis na ako ng maramdaman kong may humablot ng braso ko, Nilingon ko iyon. Nanlaki ang mata ko ng makita si Lance. Nagsialisan ang dalawa kong classmate nang makita ang galit na mukha ni lance.

“Anu ba!” singhal ko sa kanya.

“What are you doing?” utas nya sakin.

Kinagat ko ang ibabang labi ko. “Wala kang pakialam, Wala akong ginagawang masama.” Sigaw ko sa kanya kaya nakatawag kami ng pansin ng iilang estudyante.