𝙳𝙸𝚉𝚉𝚈

●fourty eight●

"Ιρις pov"

Προχωραω αργα προς την κουζινα και αποφασίζω για αλλη μια φορα να κανω την ανηξερη.

-Καλημερα μαμα .Γιατι τοσο πρωι;"υην ρωταω καθως μπαινω στην κουζινα και την βλεπω να καθεται με σηκωμενο το φρυδι.

-Μην μου κανεις την ανηξερη εμενα κυρία μου.Τι ειναι αυτο εξω;"λεει ενω δειχνει το παραθυρο της κουζινας.

Πηγαινω αργα προς το παραθυρο και κανω την εκπληκτη οταν το βλεπω αυτο.

-Σαν δεν ντρεπονται τα παλιοπαιδα.Πανε και ζωγραφιζουν τους τοίχους με σαχλα στιχάκια.Ντροπη και αι-"παω να συνεχισω μα μπαινει μπροστα μου και με κοιταει με επικριτικο βλεμμα.

-Ωστε δεν ξερεις ποιος το εχει γραψει;"ρωταει με το φρυδι κάγκελο ακομα εκει .

Δορυφορικη κεραια.

-Εγω ;Απο που και ως που;"ρωταω κοιτωντας οσο πιο μακρυα μπορω απο το προσωπο της.

-Ιρις για κοιτα με .."λεει και σηκωνω το βλεμμα μου απο το πατωμα."Ξερεις ποιος το εκανε αυτο ετσι;"με ρωταει ενω εχει εκεινο το επικριτικο βλεμμα.

-Ναι ξερω .Αυτος ο ενας μηνας ηταν για να απομακρυνθω απο τον Στεφανο μα δεν μπόρεσα.Και οταν γυρισα ειπε να μου αφιερώσει αυτο το στιχακι."λεω και μολις ακουει το ονομα Στεφανος ενθουσιαζεται.

-Αυτο ειναι ρομαντικο."λεει ενω χτυπαει τα χερια της ενθουσιασμένη.

Τι επαθε;

-Μαμα ηρεμησε δεν ειναι παρα ενα στιχάκι που θα σβηστει με την παροδο των χρονων."λεει και εκεινη κατσουφιαζει.

-Μιλάς σαν γεροντοκόρη."λεει και εκεινη την στιγμη χτυπαει το κουδουνι.

Πηγαινω ευχομενη να ειναι ο αδερφος μου .Για να ανακρίνει αυτον αντι για εμενα.

Ανοιγω την πορτα και βλεπω τον γλυκουλη.

-Εμ,δεν ειναι εδω ο Γιωργος ."τον ενημερωνω ενω παραξενευομαι για την ωρα που ηρθε .

Ειναι 7 το πρωι.

-Α!Καλα θα τον περιμενω ."λεει ενω περναει μεσα στο σπιτι και καθεται στον καναπε αραχτός.

Σαν το σπιτι σου Μου επιτρεπεις να περασω ή οχι;

-Ελα κατσε.Μην στεκεσαι εκει."λεει και γουρλωνω τα ματια .

Τι στο καλο ολοι μπορούν να διαβάσουν τις σκεψεις μου .Μονο εγω δεν μπορω .(#foreveralone)