Unlucky Cupid (Cupid Series #1) Published under Pop Fiction

Chapter 61: Spaces

"Damot mo!" sabay kain nya.

"Pakabusog."

"Che!"

Makalipas ang ilang minuto eh natapos na rin kaming kumain. Dahil mamaya pa namang one-thirty ang balik namin sa gym, naggala muna kami ni tol. Niyayaya nga ako sa mall eh, libre ko raw siya nang kung ano-ano. Nakakainis nga eh! Ang kulit! Pero wala akong magawa, alangan namang magpasalvage ako sa boses nito.

"T-teka lang!" tawag ko sa kanya. Nauuna kasi siyang maglakad, eh may napansin ako.

"Ano nanaman?" lumingon siya sabay humangin nang malakas. Shet! Pati ba naman ang amihan nakikigulo sa feelings ko?!

Sht!

Feelings daw?

Wala! Kunwari di ko yun sinabi! Erase!

Hinila ko nga siya sa tabi. May napansin kasi ako sa mga lalaki na pakalat-kalat. Nakakasira ng ulo eh! Pinipicturan ba naman si tol. Eh eto namang baliw na 'to hindi napapansin. Manhid! Pero swerte nung mga lalaking yun ha, kundi baka nasapak na yun isa-isa nitong si Sisa.

"Bakit ang ikli ng short na suot mo?! Tapos bakit ganyan yung pantaas mo, bitin?! Wala ka na bang matinong admit ha?" reklamo ko sa kanya.

"A-ah, eehh." lumayo siya sakin nang konti. "Teka lang muna ha! Teka, wait." hinawakan niya yung ulo nya na parang sumasakit ba. "Bakit ba? Eh salagay eto yung isa sa nairequire saming attire sa audition eh! Alangang magsuot ako nang mahabang shorts, tapos magjacket or something!"

"Eh ba't yung iba hindi ganyan ang damit?!"

"Aba malay ko! Tsaka," naging malumanay na siya. "Hindi naman sigurado kung papasa ako eh. After all, napilitan lang ako gawa mo."

Yeah. My fault. Aba! Malay ko naman na gagawin niya talaga. Kaya ko lang naman sinabi yun eh kahit papano gusto kong maging lady-like siya. Ewan ko ba. Pero minsan ayoko rin, minsan gusto ko na tough sya para walang makakagalaw sa kanya kahit sino man. At mukhang ganun na nga siya ngayon. Kaso lang alam kong minsan eh nahihirapan na rin siya. Gusto ko nga ako lang proprotekta sa kanya eh. Bakit? Ewan ko rin. Siguro dahil ako na bestfriend niya. Maghanda na ng libingan ang aagaw!

Hinatak ko naman siya agad sa loob ng mall dahil wala na rin naman akong maisagot sa kanya. Diretso kami sa clothing store. Kahit saan basta may damit.

"Do you have sweatpants here?" tanong ko dun sa salesman.

"For her?" tumingin naman siya kay tol. Kakaiba tingin eh. Nakakalalaki!

"Yeah. For MY girlfriend." sabi ko nang walang tono, pero may warning ang approach.

"S-sige po sir. This way."

Nung tiningnan ko si tol, parang di maipinta yung mukha. Maya maya eh bigla niyang hinila wrist niya. Nakalimutan kong hawak ko pa pala. Pasensya naman! Nadala lang eh.

"Nahihibang ka na ba?! Bakit mo naman sinabi yun?!" naiinis niyang sabi.

"Kung nakita mo lang kasi kung paano ka tingnan nung lalaki kanina." kalmado kong sagot.

"Kilala mo naman ako diba? Nagmamaldita kapag ayaw sa lalaki. Since hindi ako nagsungit kanina, ano na? Gets mo na ba ha?!"

"Gusto mo ba yun?!!!" napalakas kong tanong.

"O-oy! W-wala akong sinabi ha!" sabay iwas niya nang tingin. "Pupunta na ako dun at magpapalit señorito!" sabay ngiti niya nang sarcastic.

Ang baliw talaga nung amazonang yun. Pero nararamdaman ko namang swerte yung taong mamahalin nun. Teka... nararamdaman KO?