-ჰაჰ, როგორი სასაცილოა არა!გეგონა ყველაფერი ასე მარტივად იქნებოდა?
-თავი დამანებეთ!ასეთი რა დავაშავე თქვენ რომ ვერ მოგიშორეთ.
-ბევრი რამ დაააშავე ამიტომ საჭიროა პასუხი აგო...თქვა და ავისმომასწავებელი ღიმილით დააჯილდოვა ბიჭი.
-ოო,მართლა! სულ დამავიწყდა! შენთვის კარგი ამბავიც მაქვს.
არ გაინტერესებს?აჰ,რა მოუთმენელი ვარ მოდი გეტყვი.აქედან მალე წახვალ.
ეს თქვა და ბიჭმა წამით სუნთქვა შეწყვიტა.ნუთუ ეს მართლა ხდება?
10 წლის შემდეგ შეძლებს და თავისუფლებას შეიგრძნობს?!
-ჰეი, ჯერ ნუ გაგიხარდება ასე ძალიან!ჯერ ჩემი დანაპირები უნდა ავასრულო,ხომ არ დაგავიწყდა?
ახლა კი დაგტოვებ...დაისვენე წინ მძიმე დღეები გელის!
მწარედ ჩაისისინა და ოთახი თეძოების ქნევით დატოვა.
იტიროს თუ იცინოს?
გაუხარდეს თუ ეწყინოს?
რა ქნას?
შუგა აქ როგორ უნდა დატოვოს?
მას ხომ პირობა მისცა.
არ დატოვებდა მარტო?
როგორ წავიდეს?
მის გარეშე მას თავისუფლება არაფრად არ უღირს!
მასთან უნდა წავიდეს უნდა ნახოს!
როგორმე ეს საშინელი წვეთოვანი უნდა მოიშოროს!
აუცილებელია ეს გააკეთოს!
იუნგისთვის!
მის გახსენებაზე მკრთალმა ღიმილმა გადაურბინა სახეზე.
მთელი დღე ფიქრობდა და გეგმებს აწყობდა.
დაღამდა
გრძნობს რომ ხმაური ნელ-ნელა მიწყდა და ირგვლივ სიჩუმე წყნარად მოიპარება.
დამამშვიდებლად ზემოქმედების მყოფს არაფრის ძალა არ აქვს.
მთლიანად მოდუნებულია.
ცდილობს საწოლის კიდეს მისვდეს.უნდა მოახერხოს და გადავარდეს.
***
დაცვის ოთახიდან გასაღებს შეძლებისდაგვარად ჩუმად იღებს.
***
კარს რამდენიმე მცდელობის შემდეგ როგორც იქნა აღებს.
კარის ჭრიალის ისმის მთელს დერეფანში.
ოთახში განაცრისფერებული სიბნელე სუფევდა.
402მა ოთახს თვალი მოავლო და კუთხეში შეშინებული შუგა ძლივს შეამჩნია.
იატაკზე ფეხებმოკეცილი იჯდა და თავს ნელა და რიტმულად ამოძრავებდა.
-იუნგი.
ხმადაბლა დაუძახა.
ბიჭმა სასწრაფოდ ასწია თავი და ცრემლნარევი თვალები მიანათა უმცროსს. მისი დანახვისას სასწრაფოდ წამოდგა ფეხზე და ბიჭისკენ გაემართა.
მიუახლოვდა და მის დიდ მკლავებში
მოიქცია პატარა სხეული.
402ს ერთიანად ტაომ დააყარა.
სითბომ მოიცვა მისი პატარა სხეული.
ბიჭი ძლიერად ეკვრის შეშინებულ სხეულს.
312 ყველანაირად ცდილობს ძლიერად მოხვიოს მკლავები.არ უნდა მისი გაშვება.
ცხვირს მის კისერს უხახუნებს და ღრმად ისუნთქავს მის სურნელს.
-შემეშინდა.
ჩუმად ამოილაპარაკა.
-ხომ გითხარი არ მიგატოვებ-მეთქი.
ბიჭმა უფრო მიიკრა უმცროსის სხეული და ყელს ნაზად შეახო მისი გაუხეშებული ტუჩები.402ს სასიამოვნო ჟრუანტელმა დაუარა მთელს სხეულში.
ბიჭმა თავი ამოსწია და უმცროსს თვალებში შეხედა.შუბლი შუბლს მიაბჯინა და ცხვირი მის პატარა ცხვირს გაუხახუნა.
-ერთადერთი ხარ ვის დაკარგვას ახლა ვერ გადავიტან.
