ცხოვრება მდარედ, თავის კალაპოტში მიედინებოდა და სიცოცხლეც მის ფსკერზე სუნთქავდა.
არაფერით გამორჩეული,ჩვეულებრივი ცხოვრებით ცხოვრობდა მინ იუნგი,22წლის სტუდენტი და ალბათ ასე ჩევეულებრივად გააგრძელბდა არსებობას,რომ არა ის საბედისწერო დღე.დღე როცა ყველაფერი შეიცვალა და მისი ნაცრისფერი ცხოვრება უფრო გაუფერულდა.
სასამართლომ, სპეციალისტთა და ფსიქოლოგთა დასკვნის საფუძველზე,ამას დამატებული მოწმეთა ჩვენებებით, დამნაშავე მინ იუნგი,ფსიქოზური მწვავე შიზოფრენიის დიაგნოზით ფსიქიატრიულის ფერად კედლებს ჩააბარეეს.
დიდ კაბინეტში,მხრებ გაშლილი ქალი, შუბლშეჭმუხნილი უყურებს ჰაერში გამოკიდებულ ფურცელს და მარჯვენა ფეხს რითმში აქნევს.
ექიმი კიმი ეცნობა ახალი პაციენტის ისტორიას და გვერდით გაციებულ ყავას მაინც აგემოვნებს.
მინ იუნგი 22 წლის.სამხატვრო აკადემიის არაფრით გამორჩეული სტუდენტი. ყავს 13 წლის ტყუპი და-ძმა მიუ და ოკაიმა. დედა მუშაობს საავადმყოფოში მედდად,მამა ალკოჰოლიკი,გარდაიცვალა 2012 წელს,ღვიძლის კიბოთი.
ახალგაზრდას ბრალად ედება საკუთარი და-ძმის:მიუს და ოკაიმას მკვლელობა.
ახალგაზრდამ ისინი აფექტურ მდგომარეობაში,სახლის აუზში დაახრჩო. მისი ჩვენებიდან გამომდინარე ეს ყველაფერი მამამისის ჩადენილია,რაც ყოვლად წარმოუდგენელია.მან ვერ დაამტკიცა თავისი უდანაშაულობა .
მკვლელობის შემდეგ ახალგაზრდა გადაიყვანეს საპატიმროში,სადაც 3 ჯერ თვითმკვლელობა სცადა, სხვადასხვა საშუალებებით :კბილებით სცადა სხეულზე დაზიანების მიყენება 2ჯერ,ხოლო ორივეჯერ მისი სამიზნე ვენები იყო. შემდეგ სასადილოში,სამზარეულოდან მოიპარა დანა და მუცელის არეში 2 მძიმე დაზიანება მიაყენა საკუთარ თავს,მაგრამ სამივე შემთხვევაში საწაულებრივად გადარჩა.
ექიმი ლი ყურადღებით კითხულობდა და მკაცრ მზერას არ აშორებდა ფურცლებს, სადაც კითხვით ისე გართულიყო მედდის შემოსცლაც კი ვერ გაეგო.
