Küçükken sorarlardı hep; "Bir kelebek olsaydın, hangi renk olmak isterdin" diye.
İlkokul 2. Sınıfa kadar rengarenk kelebek olmak istiyorum derdim.
İlkokul ikinci sınıftan sonra büyüdüğümü zannettim.
annemle hep aynı renkleri severdik.
O gün öğrendim ki annem en çok maviyi severmiş.
O günden sonra içimdeki kelebeği maviye boyamaya karar verdim.
Evet, içimde hep bir kelebek olduğuna inanıyorum.
Masmavi, özgür, içimdeki katile inat hâlâ çocuk gibi masum bir kelebek. Ve hep masmavi kalacak bir kelebek(!). O kelebeğe çok iyi bakmaya çalışıyorum. Eğer o kelebeğin başına bir şey gelirse, kendimi asla affetmem!
"Cidden yapamayacağımı düşünüyorsun çağrı?"
Çağrı alayla sırıtıp, tek elini başımın üzerinde sallamaya başladı,
"Sen ve basketbol oynamak bu boyla?"
Aklı sıra deli etmeye çalışıyor. Ama bilmiyor ki, zamanında çok güzel basketbol oynardım.
"Tamam be! İkinizsiniz tekim. Ama ortaya bi idda koyalım. Ben kazanırsam itiraz yok geceye kadar istediğimi yapacaksınız. Siz kazanırsanız...."
Yalın lafa atladı "Eğer biz kazanırsak, motorunu bir hafta bize vereceksin."
Duraksadım, beni can damarımdan vuruyor.
Ama olsun ben kazanacağım için sorun yok.
Kendime olan güvenimle derin bir nefes alıp "Anlaştık." dedim.
Adil bir yarış olmayacağı en başından beri belliydi. İki canavara karşı tek başıma mücadele etmeye çalışıyordum.
Pas atacak kimsem olmadığı için neredeyse potayla ilişkiye girecektim.
Biri bile denk gelmez mi! 20 dakika geçmiş olmasına rağmen durum 0-0 dı.
"Artık başlayalım mı yalın? Yeterince ısındık sanırım" dedi çağrı ve elindeki topu yalına attı.
Yalın "Bende aynını diyecektim" dedi ve topu luk diye potaya attı.
Ve basket. Şok olmuştum İnsanın öküz gibi boyu olunca tabii atardı.
Süre 60 dakikaydı. Ve maşallah şu anda ard arda basket atıyorlardı.
Maçın bitmesine 13 dakika kalmıştı.
Skor mu? 18'e 9 yeniliyordum.
Bu da bir şey, hiç atamayabilirdim.
Elime aldığım topu öptüm. Zaten zar zor elime geçiyordu. O elime geçince de direk pota'ya atmak için kullanıyordum.
Çünkü sığırlar hızlıca canımı yakarak elimden alıyorlardı. Topu öptükten sonra potaya doğru attım.
İşte bu. 10 oldum.
Son dakikalarda sayı atmam bana katkı sağlamış mıydı?
Tabii ki hayır.
Malesef kaybettim. Ben kızımdan bir hafta nasıl ayrı kalacağım ki!
Çantamdan motorun anahtarını aldım ve yalının yanına gittim.
Anahtar hâlâ elimdeyken gözlerinin içine baktım. Aynı şekilde bana bakıyordu. konuşmaya başladım.
YOU ARE READING
Siyah Kelebek |TAMAMLANDI
ChickLit"içimdeki maviden zorla siyaha boyanan kelebeğe itafen yazıyorum" Hayatın vurduğu tekmeler içinde yaşama tutunmaya çalısan ne yaparsa yapsın kendinden nefret ettiği geceyi unutamayan yıllarca katil damgası yiyen bir kız hiç olmayacak birine aşık ol...
