De volgende ochtend werd ik een stuk fijner wakker dan de voorgaande dagen. Ik had een leuke avond gehad met Jackson en het was zeker niet bij die ene kus gebleven. Had ik vlinders in mijn buik? Ik wist het niet. Hij was leuk maar ik kende dat type jongens, het was maar voor even. Ik keek op de klok en zag dat het al bijna 9 uur was. Kut, ik zou bijna te laat komen voor het ontbijt! Zo snel ik kon sprong ik uit bed en maakte ik mij klaar. Vervolgens rende ik naar beneden om op tijd te zijn voor het ontbijt. 'Morgen' zei ik zuchtend. Ik liet mij naast Tess op de bank zakken die mij enthousiast goedemorgen wenste. Ook Hunter, Hope en Jackson zaten al klaar om zich zo op het ontbijt te storten. Hunter en Hope leken steeds closer met elkaar te worden, het was te schattig voor woorden. 'Lekker geslapen?' Met een grijns keek Jackson mij aan en ik knikte. 'Die vraag krijg ik nou nooit hè' zei Tess, 'Maar ja, ik heb prima geslapen. Bedankt voor het vragen'. Ik lachte, mafkees. Een keihard geluid klonk en een kar met eten werd naar binnengebracht. Ik stond op en haastte mij naar de tafel toe. Yoghurt, daar hield ik totaal niet van. Ik moest toch iets eten, dat werd doorbijten dus. Met mijn bak yoghurt ging ik terug op de bank zitten en ik keek toe hoe de rest smikkelde van de zoete aardbeiyoghurt alsof het een of ander lekker toetje was. Met tegenzin nam ik een hap en ik voelde hoe mijn lippen zich in een zure houding trokken. Snel slikte ik het door en nam een slok van het glas jus d'orange. 'Niet lekker?' Lachend keek Hunter mij aan en ik schudde mijn hoofd. 'Dat is zeker te zien' vulde Hope hem lachend aan. 'Ff doorzetten' zei ik optimistisch. Ik nam nog een hap yoghurt, gevolgd door een slok sap en zo at ik de hele kom leeg. Ik knalde de kom op tafel en een luid applaus volgde. 'Bravo, bravo!' Riep Tess lachend uit. Ik schoot in de lach en keek om mij heen. We hadden zeker de aandacht van de anderen. We waren nog over met z'n 13e. Met de anderen hadden wij vrij weinig contact. Er waren nog 3 andere meisjes: Lilia, Anne en Lizzy. Lilia was het meisje dat gister Mason in elkaar had getimmerd, veel respect voor haar. Ze was erg stil en op zichzelf gefocust maar zodra ze iets zei dan wist je ook wel dat je moest oppassen. Anne was een vrolijk meisje die alles positief probeerde te zien, ze was ook meteen het jongste van ons allemaal. Lizzy was een geval apart, heel aardig maar nam snel dingen persoonlijk op en dan moest je uitkijken. De verhalen gingen rond over dat zij zelfs mensen had vermoord. En dan waren er nog 4 jongens: Dex, Finn, Jayden en Quinn. Ze waren vooral met zijn 4e en daar kwam je niet zo snel in gesprek mee. Daar kwam vandaag verandering in, iedereen kreeg een partner aangewezen waar ze deze week opdrachten mee moesten doen. Jammer genoeg verzonnen de makers van Locked Up de verdeling anders had ik het wel geweten.
'En het eerste koppel van deze week is..' De presentatrice, Joyce, deed haar best om de spanning erin te houden maar zo te merken boeiden het niemand wat. 'Tess Lolly en Finn Bell!'. Tess joelde het uit en keek mij aan. 'Welke is dat?' Siste ze. Ik haalde mijn schouders op en duwde Tess naar voren. Een jongen met kort donkerblond haar stapte naar voren. Zo te zien had hij een flinke pot gel gebruikt. 'Verdere informatie volgt buiten' zei Joyce glimlachend tegen Tess. Samen met Finn verdween ze de woonkamer uit. 'Het volgende koppel is' Nu begon er een lichte spanning te komen. 'Lilia Reyes en Hunter Jackson!'. Dit kwam wel goed. Samen met Lilia vertrok Hunter naar buiten. 'Hope Tavernier en Mason Brooks!' Arme Hope, ik keek haar aan en de angst was van haar gezicht af te lezen. Zonder wat te zeggen verdwenen ze samen naar buiten. Vol hoop keek ik Jackson aan. 'Rosalie Morrow en' Mijn hart maakte een sprongetje en ik keek haar afwachtend aan. 'Quinn Hunt'. Teleurgesteld keek ik naar Jackson die een redelijk jaloerse blik in zijn ogen had. Een jongen stapte naar voren en samen met hem liep ik naar buiten. Ik nam hem goed in mij op; hij was kort donker haar wat door elkaar zat. Zijn huid was lichtjes gebruind en zijn ogen waren chocolade bruin met Gouden accenten. Zijn armen waren gespierd en bedekt door tattoo's. Damn, hoe kon ik hem niet eerder gezien hebben?
Ik verloste mijzelf van de blinddoek en keek om mij heen. We waren bij een meertje, omringd door bomen. 'Uhh' Een beetje verbaasd keek Quinn om zich heen. Hij zette een picknickmand neer en lachte onzeker. 'Wat is de bedoeling?' Vroeg ik aan hem. We hadden elkaar nog geen enkel woord gezegd, niet eens de tijd voor gehad. 'Ik heb geen idee' antwoordde Quinn vervolgens. Ik knielde bij de picknickmand neer en opende hem. Er zat een briefje in en ik greep hem eruit. 'Hier zal je het hebben' zei ik. Ik opende het briefje en las hem door. 'Lees voor' zei Quinn ongeduldig. 'Lieve Rosalie en Quinn, vandaag gaat het er om dat jullie eigen baas zijn. Zijn jullie elkaars afleiding of neemt de zwakte toe? Succes' zei ik gespannen. Neemt de zwakte toe? De woorden bleven door mijn hoofd spoken en ik ging door de picknickmand heen. De mand was gevuld met een paar broodjes, beleg, twee liter flessen water, een zak chips, een doosje en een twee flessen sterke drank. Met pijn in mijn buik maakte ik het doosje open en ja hoor, daar lagen ze. De welbekende spuiten. Ik klapte het doosje geschrokken dicht en sloot mijn ogen. De drang nam toe, sterk toe. Ik kon niet wachten tot ik weer onder invloed kon zijn. Geen zorgen of stress, alleen ik en niemand anders. Ik beet op mijn lip en keek naar Quinn. 'Ik mag hopen dat jij heel gezellig bent'
VOCÊ ESTÁ LENDO
Issues
Ficção Geral14 jongeren, één huis. Opgesloten voor een onbepaalde tijd in een huis zonder luxe. Allemaal hebben ze het zelfde doel; zichzelf verbeteren.
