SON İnsan 1 : İntikam Ateşi! (Düzenleniyor!)

Bölüm 16 : İlk Zaman

YAZARDAN NOT: Selam! Bu gün yeni bir bölüm ile karşınızdayım. En son yaptığım #Wattys2017 duyurusundan sonra fazla zaman geçmedi bende fazla uzatmaya gerek yok diyerek yarım olan 16.Bölümü tamamladım.

Ve ayrıca SON İnsan ailesi şu bir kaç günde 2,430 bin oldu! Ne çabuk büyüyoruz yahu! Ne yalan söyleyeyim heyecanlanmadan ve mutlu olmadan edemiyorum. Böyle büyümeye devam edeceğiz SON İnsan ailesi ben inanıyorum.

Ve her geçen gün The Wattys için umudum daha çok artıyor.

Şimdi fazla uzatmadan sizi 16.Bölüm ile yalnız bırakıyorum SON İnsanlarım.

Saygılarla!

Ve sevgilerle!

Yorum ve vote atmayı unutmayın!

Multi : Carter

***

SON İnsan 1 : İntikam Ateşi!

Bölüm : İlk Zaman

Yıl : 16 Kasım 2004

Saat : 03:16

Sert bir yüz ifadesine sahip kadın ayna'nın karşısında saçlarını topladı. Son kez makyajını tazeledikten sonra yatağına adımladı ve üzerinden deri ceketini alarak giydi.

Odasında bulunan büyük cam'a yaklaştı ellerinin yardımıyla camı yukarı sürükledi ve geçebileceği kadar bir alan bıraktı. Yerde hazırlanmış, içinde lazım olan tüm malzemelerin olduğu çantayı aldı ve boynundan geçirdi.

Artık gitmek için tamamen hazırdı.

İlk bir bacağını camdan sarkıttı ve ardından diğerini sonradan ise dış duvarda bulunan birkaç çıkık taşlara tutunarak evin ikinci katından aşağı indi.

2003'te en son yaptıkları konuşmadan sonra bu eve gelmişlerdi. Şehir'e tamamen insanların içine yerleşmişlerdi.

Siyah saçlarını arkasına savuran kadın giydiği siyah kıyafetler gece tamamen karanlıkta kayboluyordu. Onu görmeye çalışan biri zar zor karanlıkta seçebilirdi onu fakat Kurtlar hariç. Gece hayvanlarım olmalarıyla birlikte gözleri fazla keskin oluyordu ama siyah saçlı kadın biliyordu ki hiçbir doğaüstü varlık insanların arasında kurt haliyle dolanamazdı.

Etrafı izlemeyi bırakan siyah saçlı kadın ilerde ki siyah arabasına doğru ilerledi. Kapısı açarak şoför koltuğuna oturdu ve arabayı çalıştırarak ormana doğru sürdü.

Ormanın tamamen derinliklerine geldiğine emin olan kadın arabasını durdurdu ve içinden inerek biraz yürüdü. Ardından deri ceketini sıyırdı ve kolunda ki saat karanlıkta parladı.

Siyah saçlı kadın etrafa birkaç kez baktığında kimseyi göremedi. Bu durum hoşuna gitmiyordu saat parladıktan sonra burada olması gerekiyordu fakat hep geç kalıyordu o.

Siyah saçlı kadın sesli bir şekilde üflerken arkasında biri belirdi.

"Birini mi bekliyordunuz?"

Siyah saçlı kadın arkasına döndüğünde onu almak için gelen adama baktı.

"Yine geç kaldığının farkında mısın?"

"Evet, efendim üzgünüm."

"Farkındaysan vakit kaybediyoruz gittiğimi fark etmemeliler acele et de gidelim." Dedi siyah saçlı kadın.

Adam kafasını aşağı yukarı sallayarak kadını onayladı ve karşılarında normal bir mağaraymış gibi duran tarafa yaklaştılar. Kadın sabırsızca beklerken adam mağaranın taşına dokundu ve birkaç kelime söyledi. Mağara bir anda parlamaya başlarken ilk içeri giren siyah saçlı kadın oldu ve ardından adam. İkisi de içeri girdikten sonra mağara parlamayı kesti ve etrafı tekrar karanlık sardı.