The Curse Of The Sword (Completed)

Chapter 10

Ngunit bago pa ako tuluyang makaalis ng garden ay natigilan ako nang sumigaw ang babae.

"Wait!" she yelled.

Tumigil ako sa paghakbang ngunit hindi ko sila nilingon at hinintay lang na muli itong magsalita.

"Can you help us conquer our fears?" she asked sa mahinang boses, sapat lang para marinig ko.

"No." I answered. "Walang kahit na sino ang makakatulong sa inyo kundi ang mga sarili niyo lamang." dagdag ko saka tuluyan nang umalis at dumeritso sa Academy's dining hall.

Hartley's POV:

Nagkatinginan na lamang kaming apat nang mawala na sa paningin namin si Diancie.

I sighed. Hanggang ngayon ay paulit-ulit pa ring naglalaro sa isipan ko ang mga sinabi niya sa amin. We're afraid. Yeah. I admit na takot nga ako-- takot na mabigo ko ang pamilya ko but how about this dudes? Are they afraid too? I wonder...

"So... What now?" biglang basag ni Brack sa katahimikang namamagitan sa aming apat.

"Do what she said." Fint shrugged.

"But how?" Trep asked confused.

"To face it ofcourse!" I butt in.

"Yeah right. Easy for you to say..." Trep sound so helpless.

"As if we have a choice at isa pa, kung gusto talaga nating makontrol ang mga nōryoku natin, then we better follow her advice, wala namang mawawala kung gagawin natin 'di ba?" pahayag ko sa kanila at mukha ko naman silang naengganyo.

"Hmmm... Let's do it then. Let's kill that fucking fears." Fint said with determination.

Diancie's POV:

Bigla akong napaangat ng tingin nang may biglang umupo sa harapan ko. "What are you doing here?" I asked him using terepashī.

"Didn't I told you na mag-uusap tayo?" he replied back.

I rolled my eyes mentally. "Not in here." Ayokong may makaalam na kahit isang Santalunian na may koneksyon kaming dalawa sa isa't isa.

"Okay. Pumunta ka sa office ko mamaya." tugon niya sa pamamagitan pa rin ng isipan habang nakatingin sa akin.

"Whatever..." I responds.

Tumayo na siya mula sa pagkakaupo at bago ako iwan sa lamesa rito sa dining hall ay bahagya pa siyang tumango tanda ng pagpapaalam na ginantihan ko rin ng bahagyang tango.

Minutes passed mula nang makaalis siya ay biglang lumakas ang ugong ng bulungan dito sa dining hall, lalo na ng mga nakakita sa amin kanina. I sighed. Ito na nga ba ang sinasabi ko eh.

I secretly scanned the area and find out na halos mga Ghrowhier students ang nandito na kasabay ko, malamang nagpapahinga ngayon ang mga Starthier.

I can say that they are a Ghrowhier base on the cloak they're wearing na siyang nagsilbing uniform nila. Starthier's cloak are color red, Ghrowhier are green and Fhinhiex are blue samantalang pinaghalong puti at itim naman ang suot ng mga namamahala ng Academy.

Naikuyom ko ang mga kamao ko nang lumagpas na sa linya ng pasensya ko ang mga naririnig na bulungan ko sa paligid.

They can mocked me all in every way they want pero ang idamay nila ang mga magulang ko ay ibang usapan na iyon!

Akmang tatayo na sana ako para ilabas ang inis ko sa kanila ngunit natigilan ako nang may biglang gumawa ng gagawin ko sana.

"Don't you ever dare called her like that!" anang nanggagalaiting babae sa isang Ghrowhier student na tinawag akong whore.

Tumaas ang kilay nito nang makita ang kulay ng uniform ng babae, siya iyong babae na nagpatulong sa akin kanina. I forgot to ask their names.

"Diancie..." lumingon ako sa tumawag ng pangalan ko at napakunot-noo ako nang makitang nandito rin ang tatlong lalaki na kasama ng babae, at mas lalo pang lumalim ang gitla sa noo ko nang mapansin ko ang mga pasa nila sa katawan. What happened to them?

"Hartley!" biglang sigaw nang isa sa kanila kaya kaagad akong napalingon kung saan ito nakatingin.

There I saw na nagkakagulo na rito sa dining hall. Tatlong Ghrowhier students ang ngayon ay pinagtutulungan si Hartley! Mas lalo pa akong nainis sa nakita. They're fucking unfair!

Sa sobrang inis ko ay ginamitan ko na sila ng nōryoku ko. In just a snapped, their cloaks are burning like hell na siyang ikinatili nila sa pagkakataranta.

Nanlalaki naman ang mga matang tumingin sa gawi ko si Hartley. She look like a shit. Bakit ba kasi nangingialam pa siya. Tsk!

Muli akong napalingon sa mga Ghrowhier students na hindi pa rin magkamayaw sa paghiyaw gawa ng umaapoy nilang kasuotan na kahit anong pagsaboy ng tubig ang gawin ng mga kasama nila ay hindi pa rin mapatay-patay.

Lihim na lang akong napailing. Akma ko nasang tatanggalin ang apoy sa mga damit nila nang matigilan ako.

"What the fuck are going on in here?!"

***********

FAIRY SYLVEON