Bad Boy Fell In 𝓛𝓸𝓿𝓮[j.jk]

(40:End)

(Α/Ν:Λέω να ακούτε αυτό το τραγούδι όσο διαβάζετε αυτό το κεφάλαιο χεχ)

"Εμείς να σας αφήσουμε λίγο μόνες.."είπε στεναχωρημενα ο Suga.

"Οχι."ειπα λίγο πιο δυνατά απ'οσο θα έπρεπε με αποτέλεσμα να παγώσει και να με κοιτάξει.

"Που είναι; Που είναι ο Jungkook;Εσείς είστε φίλοι του, θα ξέρετε."τους βομβαρδισα με ερωτήσεις αφήνοντας τους λυγμούς μου να ξεφύγουν από τ; χείλη μου.

Το πρόσωπο μου γέμισε με δάκρυα, με το ζόρι μπορούσα να διακρίνω τα πρόσωπα τους.

"Δεν μας είπε τίποτα..Και ούτε στο γράμμα λέει που είναι και γιατί..εφυγε."είπε ο Jin με παρήγορο βλέμμα.

"Ποιο γράμμα;"

Τότε η μαμά του Jungkook μου πέρασε ένα χαρτί στα χέρια.
Το πήρα και έτρεξα πάνω στο δωμάτιο μου.

Άνοιξα την πόρτα και με δύναμη την έκλεισα πίσω μου κλειδωνοντας την.
Σκουπισα τα δάκρυα μου για να δω καθαρά το γράμμα μπροστά μου.

Έκατσα στο κρεβάτι μου και άνοιξα το διπλωμένο κομμάτι χαρτί.

Είχε αρκετές μουτζούρες και σταγόνες.

Έκλαιγε όσο το έγραφε.

Αναστασία..

Όσο εσύ θα διαβάζεις αυτό το γράμμα, εγώ είμαι κάπου πολύ μακριά οπότε μην προσπαθήσεις να με ψάξεις.

Συγνώμη που έφυγα έτσι,αλλα δεν είχα τα κότσια να σε αντιμετωπίσω ο ίδιος.

Ναι, ο "bad boy" του σχολείου θα λύγιζε μπροστά σου.

Σε ευχαριστώ που μου έμαθες πως είναι τα ανθρώπινα συναισθήματα. Σε ευχαριστώ που μπήκες στην ζωή μου και μου έδειξες πως, το να αγαπάς κάποιον δεν ειναι κάτι κακό, ίσα ίσα το συναίσθημα που αποκτάς είναι το καλύτερο..(μουτζούρες)

Δεν θέλω να σε πληγωσω αλλά, τελευταία δεν ένιωθα τα ίδια συναισθήματα για εσένα όπως παλιά...

Δεν ξέρω αν θα γυρίσω, αν και ξέρω ότι δεν θες να με ξαναδείς στα μάτια σου.. Αλλά είμαι σίγουρος πως ο Taehyung μπορεί να πάρει την θέση μου, σε αγαπάει και θα σε προσέχει, το ξέρω.

Αντίο,να προσέχετε. Πες σε όλους να με ξεχάσουν, ή αλλιώς να με κρατήσουν ως μια μικρή και γλυκιά ανάμνηση.