Bad Boy Fell In 𝓛𝓸𝓿𝓮[j.jk]

(25)

"Είχε πει ότι πάει να πάρει λίγο αέρα, όχι να ταξιδέψει όλη τη χώρα." είπε η Αφροδίτη ανήσυχη όσο κατευθυνόταν με τον Jimin στο πλάι της προς την έξοδο.

"Ίσως πήγε να βρει τον Taehyung και την Αναστασία." ανασήκωσε απλά τους ώμους του.

"Και τους βρήκε." ψιθύρισε και πάγωσε στο θέαμα. Ο Jimin ακολούθησε τα μάτια της για να βρει τον Jungkook να κρατάει τον Taehyung από τον γιακά του κι εμένα να προσπαθώ να τον τραβήξω πίσω.

Έτρεξαν προς το μέρος μας χωρίς δεύτερη σκέψη.

"Σου είπα να μη την ξανά ακουμπήσεις. Θα την χαλάσεις." του είπε ο Jungkook επικίνδυνα χαμηλόφωνα.

"Jungkook άφησε τον, είναι μεθυσμένος." του είπε ήρεμα ο Jimin.

"Παμε να φύγουμε." είπα αυτή τη φορά εγώ και τον τράβηξα από το τζάκετ του.

Κοίταξα στιγμιαία τον Taehyung ο οποίος τον κοίταζε με ένα χαμένο βλέμμα, σα να μη κατάλαβε τι έκανε.

"Jungkook, είναι φίλος μας." προσπάθησε να τον φέρει στα λογικά του για μια ακόμη φορά ο Jimin.

"Δεν θα στο ξαναπώ." ήταν το μόνο που είπε στον Taehyung προτού τον αφήσει και τον σπρώξει από κοντά του.

Ήταν περίεργο που κάθε φορά που άκουγα την φωνή του, ανατρίχιαζα.

Η Αφροδίτη τον κοίταξε ερωτηματικά και ο Jimin της έκανε νόημα να μας αφήσουν μόνους. Ο Jimin κράτησε το ένα χέρι του Taehyung και άρχισε να τον τραβάει προς το μέρος τους και μακρυά από εμάς.

Δίστασε για λίγο αλλά τον ακολούθησε.

Αφού μπήκαν στο αυτοκίνητο τους και έφυγαν, γύρισα και τον κοίταξα.

Ειχε τις παλάμες της στο πρόσωπο του και το έτριβε κουρασμένα.

Αγανακτισμένα.

Σα να τον βασάνιζε κάτι και δε μπορούσε να κάνει τίποτα.

"Ευχαριστώ." είπα μετά από λίγα λεπτά ησυχίας.

Αυτο δεν φάνηκε να τον συγκινεί. Έως και καθόλου.

Εκεί που πίστευα ότι θα με αφήσει ποσω και θα φύγει, με έπιασε από τους ώμους, και με έκανε να τον κοιτάξω.

"Σταμάτα να είσαι τόσο καλή."

"Δεν υπάρχει κακό στο να είσαι καλός Jungkook. Φύγε από το παρελθόν σου. Δε θα σε κρίνει κάνεις τώρα." του είπα χαμηλόφωνα, ένας μέρος του εαυτού μου δεν ήθελε να ακούσει τις σκέψεις μου.