Bad Boy Fell In 𝓛𝓸𝓿𝓮[j.jk]

(18)

Τον κοίταξα με ένα τρομοκρατημένο βλεμμα αλλά αμέσως το αντικατέστησα με ένα θυμωμένο.

"Το ξανακάνεις αυτό."ύψωσα την φωνή μου και προσπάθησα να απομακρυνω τα χέρια του από τα δικά μου.

Εκείνος φάνηκε να μπερδεύτηκε.

Έσμιξε τα φρύδια του από τα νεύρα του και με κόλλησε πιο δυνατά στο ντουλαπάκι.

"Ξανακάνω τι;"ρώτησε προκλητικά.

Ε όχι μάνα μου,δεν θα περάσει το δικό σου πάλι.

"Μου λες διάφορες ασυναρτησίες και μετά εξαφανίζεσαι,έτσι απλά."μιμηθηκα το δικό του 'απλα' κοιτάζοντας τον και εγώ αυτή την φορά προκλητικά στα μάτια.

Σα να ξύπνησε από τις σκέψεις του και πήγε να κάνει κίνηση να φύγει.

Αυτή την φορά τον σταμάτησα εγώ όμως.

"Που νομίζεις ότι πας;"υψωσα την φωνή μου.

Εκείνος δεν μίλησε και απλά τράβηξε το χέρι του.Τον έπιασα όμως από την μπλούζα.

"Δεν θα φύγεις πριν μου πεις τι είναι όλα αυτά που λες.Από πότε νοιάζεσαι τι κάνω και γιατί κάνω με τον Taehyung; Από πότε σε νοιάζει όλη η σημασία που δίνουμε σε αυτόν;"

Εδώ να σε δω παικταρά μου.

"Γιατί ξέρω."απάντησε αποφεύγοντας επαφή ματιών.

"Θέλω και εγώ να ξέρω."χαμήλωσα λιγάκι τον τόνο της φωνής μου.

Κοίταξε τον ουρανό σα να ζητάει βοήθεια.Ο ιδιος δεν φαινόταν σίγουρος για αυτά που έλεγε.

Γύρισε να κοιτάξει πάλι εμένα.Με γρήγορα και απαιτητικά βήματα με πλησίασε.

Τοποθέτησε την παλάμη του στο μαγουλο μου και όταν έκανα  κίνηση να απεγκλωβιστώ από το κράτημα του,έβαλε παραπάνω δύναμη.

Με κοιτούσε εξεταστικά,σα να του θύμιζα κάτι.

"Γιατί δεν θέλω να γίνεις σαν εκείνες στο τέλος." ψέλλισε. "Και επειδή δεν είσαι σαν εκείνες, δε θέλω να πληγωθείς. Όλοι αυτό κάνουμε αργά ή γρήγορα."

Ένιωσα ότι μου κόβονται τα πόδια. Ο κόμπος στο στομάχι μου σφιχτηκε και ξεροκατάπια.

"Και δεν σε κατηγορώ που με μισείς,και εγώ με μισώ." γέλασε πικρά.

Η έκφραση μου μαλακωσε.

"Jungkook δε σε μισώ."προσπάθησα να τον καθησυχάσω.Η φωνή μου έτρεμε και μπορούσα να ακούσω τους χτύπους της καρδιάς μου, κάτι που γινόταν κάθε φορά που συζητούσα μαζί του.

Όσο συζητούσα δηλαδή.

Έκλεισα τα μάτια μου για λίγο, περιμένοντας να ξυπνήσω από κάποιο όνειρο αλλά τίποτα.

Εκείνος κοίταξε κάτω και έβγαλε ένα πικρό γελακι.

"Γιατί;"είπε οταν υψωσε το βλέμμα του σε εμένα.

Τώρα τι να του πω;

Ότι δεν αξίζει να μισεί τον εαυτό του για κάτι που έγινε στο παρελθόν ίσως;

Όσο και να ήθελα να του το πω, δε τολμούσα.

"Γιατί να σε μισώ;"ρώτησα περιμένοντας ανυπόμονα την απάντηση του.

Απομακρύνθηκε λιγάκι,ενώ με κοίταξε με απορία.

"Για όλα όσα σου έχω πει;"ειπε αλλά φάνηκε πιο πολυ σαν ερώτηση.

"Ξεκινά την διήγηση."τον πειραξα.

"Όχι."απάντησε απλά.

Ένιωσα άβολα η αλήθεια είναι. Όχι ότι περίμενα να γελάσει με τα αστεία μου, αλλά λίγη ευγένεια; Όχι;

"Να σε ρωτήσω τώρα εγώ κάτι;"

Έκανε ότι το σκεφτόταν.

"Αν είναι καμιά μπούρδα από αυτές που λες τότε όχι."είπε και προσπάθησε να μείνει σοβαρός αλλά απέτυχε,γελώντας και παρασερνοντας κι εμένα.

"Πες."

Επέστρεψα στο σοβαρό.

"Γιατί φαίρεσαι ετσι σε όλους;Καλά,για τη Χριστίνα δεν θα συζητήσω, γιατί εκείνη δίνει δικαιώματα αλλά-"πήγα να ολοκληρώσω αλλά με διέκοψε.

"Πρέπει να φύγω."είπε και έβαλε μέσα το κινητό του.

"Τι;Μα δεν ολοκληρ-"

"Άλλη φορά."είπε και με χαλαρά βήματα άρχισε να αποχωρεί από τα αποδυτήρια.

"Αλλά γιατί σε εμένα;"

Τον ρώτησα από μακριά,χωρίς να κουνηθω από την θέση μου.

Καμία απάντηση όμως.

'Σιγά μην τον κυνηγήσω κιόλας.'σκέφτηκα.

Θα φανταζόμουν ότι δεν το άκουσε αλλά ήμουν σίγουρη ότι δε του διέφυγε.

Ένωσε τα χείλη του,θέλοντας να συγκρατηθεί και έφυγε.

Δεν θα τα βάλω κάτω όμως.
Θα μάθω γιατί είναι έτσι.
Και ευτυχώς έχω τις πηγές μου.

Τον Jimin.

___________
Μικρό Ναι,αλλά το επόμενο θα μπει πιο νωρίς απ' ότι συνήθως.
Ίσως αύριο κιολας!

Spoil-Ο λόγος που ο Jungkook φαίρεται έτσι,θα αποκαλυφθεί:33

·Sia's out